Podsumowanie sezonu Premier League 2018/19 cz.1

Ten sezon Premier League był jednym z bardziej emocjonujących, które przyszło nam oglądać. Do ostatniej kolejki nie byliśmy pewni mistrza, na rundę przed końcem rozgrywek dowiedzieliśmy się o pełnym składzie pierwszej czwórki. Nieco wcześniej wyjaśnili się spadkowicze, ale też długo walczyli. Taki sezon po prostu trzeba podsumować, a że zakończył się dobre trzy doby temu, można to zrobić na chłodno. Nie zamierzam Was katować ścianą tekstu, dlatego podzieliłem tabelę równiutko na pół i dziś porozmawiamy sobie o jej dolnej części. Niby słabsza, ale działo się nie mało. Zapraszam.

Miejsce 20 - Huddersfield Town
Przed sezonem byłem niemal pewny, że "Terriery" nie utrzymają się w angielskiej ekstraklasie. W porównaniu do znacznej większości zespołów poczyniły znacznie mniej imponujące transfery. Do klubu nie przyszedł w zasadzie nikt znaczący, co odbiło się na grze. Ówczesny menedżer Huddersfield, David Wagner musiał wyjść z założenia, że nie ma sensu zmieniać ekipy, która skazana na pożarcie utrzymała się rok temu. Popełnił błąd, co z resztą przypłacił posadą. Sytuacji nie był w stanie uratować Jan Siewert, który jeszcze umocnił swój nowy klub na ostatniej pozycji w tabeli. W ich przypadku nie mogło być inaczej i nie było. Zasłużony spadek, z którego trzeba wynieść wnioski na następne lata.

Miejsce 19 - Fulham
Przy czym relegacja Huddersfield jest łatwa do wytłumaczenia, to już ta Fulham niekoniecznie. Londyńczycy wydali w końcu latem ponad 100 milionów funtów na transfery, które wydawały się być przeprowadzane z głową. Przyszli zawodnicy o nazwiskach kojarzonych w Europie, jak chociażby Andre Schurrle czy Jean Michel Ceri. Choć obaj bardzo starali się stać liderami zespołu, żadnemu się to nie udało, gdyż taki do końca sezonu się po prostu nie pojawił. Fulham grało bezbarwnie i nic nie pomogła zmiana menedżera. Claudio Ranieri potwierdził tylko, ze mistrzostwo z Leicester to był przypadek, a Slavisa Jokanović, że Premier League to za wysokie progi. A przecież swego czasu chciała go Chelsea. Obkupione Fulham spotka się pewnie z ogromną emigracją piłkarzy, którzy teoretycznie są zbyt dobrzy na Championship, choć swoją grą w pełni na to zasłużyli. Przyszły sezon będzie niezwykle trudny dla "The Cottagers".

Miejsce 18 - Cardiff City
Przed sezonem stawiałem ich w zasadzie na równi z Huddersfield. Mieli po prostu zbyt słaby skład na papierze, by móc w tym sezonie coś ugrać, ale mimo to byli w stanie walczyć w zasadzie do samego końca. To prawdopodobnie strach przed Neilem Warnockiem napędzał tak piłkarzy, bo innego powodu nie widzę. Niemniej jednak nie wystarczył, by zagwarantować im utrzymania. W sumie to dobrze, bo nie chcemy tak grających zespołów w Premier League i wcale nie przemawia przeze mnie żal za zwycięstwo z Manchesterem United w ostatniej kolejce.

Miejsce 17 -Brighton & Hove Albion
"Mewy" były moim trzecim kandydatem do spadku, ale cudem go uniknęły. Również brakowało im odpowiednich wzmocnień, a pomimo tego dały radę pozostać w angielskiej ekstraklasie. Mając do dyspozycji taki skład, utrzymanie się w Premier League drugi raz z rzędu należy uznać za gigantyczny sukces. Mimo to Brighton zdecydowało się zwolnić Chrisa Hughtona, co zemści się na nich za niecały rok. Tamten gość dobrze wiedział, jak ustawić ten zespół. Nowy menedżer przypieczętuje spadek "Mew" w przyszłym sezonie gdzieś w okolicach marca. Róbcie screeny.

Miejsce 16 - Southampton
Tak niską lokalizację "Świętych" w tabeli i fakt, że bardzo długo walczyli o utrzymanie należy uznać za niespodziankę. Mieli skład, który spokojnie mógł i zagwarantować bezpieczny byt w okolicach 10 miejsca w tabeli. Mam jednak wrażenie, że zgubiło ich nadmierne kombinowanie. Kiedy zespół prowadził Mark Hughes, drużyna często wychodziła w różnym ustawieniu. Dopiero Ralph Hassenhuttl postawił na konkretne osoby i zaufał tym, do których przekonania nie miał jego poprzednik. Zyskał na tym Jan Bednarek, który szybko odpłacił się pierwszorzędną formą. Ten zespół może i upadł, ale bardzo żwawo się podnosi i jeszcze będzie niebezpieczny.

Miejsce 15 - Burnley
"The Clarets" udowodnili w tym sezonie, że grając piłkę bardziej siermiężną od legendarnego już Stoke City dobry sezon można zaliczyć tylko raz. Taki styl gry na dłuższą metę po prostu się nie sprawdza. Poprzedni rok był ich, ale teraz wszyscy już wiedzieli, czego spodziewać się po Seanie Dyche'u. Menedżer Burnley nie miał żadnej alternatywy, dlatego poprowadził zespół tak słabo. Jeśli Dyche nic nie wymyśli, w przyszłym sezonie długa laga na napastnika zaprowadzi ich już wprost do Championship. Oby te rozgrywki były dla niego nauczką.

Miejsce 14 - Bournemouth
To jeden z tych zespołów, przy których muszę się bardziej zastanowić, co napisać. Ich gra nie wyróżniała się bowiem w zasadzie niczym, byli zwykłym średniakiem. Natomiast tym, o czym warto wspomnieć, są indywidualności. Callum Wilson miał naprawdę imponujące momenty w tym sezonie, podobnie z resztą jak niedoceniany Joshua King, który notabene po raz czwarty z rzędu strzela w sezonie ligowym więcej bramek niż Marcus Rashford. To jednak nie oni zaimponowali najbardziej. Na największe plusy zasługują Ryan Fraser i David Brooks. Po obydwu nie spodziewano się za wiele, a otworzyli sobie drogę do większych karier. Jeśli Bournemouth odpowiedni rozegra kwestię ich transferów, może zarobić sobie pieniążki na pół nowego składu.

Miejsce 13 - Newcastle United
"Sroki" to dopiero miały szalony sezon. Potrafiły przegrywać z najgorszymi, ale też zwyciężyć nad Manchester City. Rafa Benitez po sezonie tak pełnym skrajnym emocji powinien wyłysieć do reszty. Te rozgrywki pokazały, jak wielki potencjał drzemie w tym zespole, ale jednocześnie jak bardzo mocno on śpi.Dokonanie odpowiednich transferów i poprawne nastawienie piłkarzy na przyszły sezon może przynieść bardzo dobre rezultaty, nawet z Mike'iem Ashleyem w roli właściciela klubu. 

Miejsce 12 - Crystal Palace
Prowadzone przez najstarszego w historii menedżera w Premier League "Orły" zaliczyły zaskakująco dobry sezon. Pochwalić należy oczywiście cały zespół, ale nie sposób wyróżnić perełek, na których można zarobić miliony. Na dobre odrodził się Wilfried Zaha, który momentami pokazywał, że jest ze dwa poziomy nad swoimi kolegami z zespołu. Poza tym, znikąd pojawił się Aaron Wan-Bissaka, który nagle stał się jednym z lepszych bocznych obrońców w lidze. Hodgson może na piłce się nie zna, jak to mówił swego czasu Roberto Carlos, ale jak widać na ludziach już tak.

Miejsce 11 - Watford
"Szerszenie" to zespół o fatalnej mentalności i pokazała to końcówka sezonu. Póki im szło, grali kapitalnie. Walczyli o Ligę Europy, byli jawnym zagrożeniem dla czołowej szóstki. Wszystko zmieniło się w kilku ostatnich kolejkach. Przytłoczyła ich presja, która skutecznie zablokowała możliwość wbicia się na lokatę umożliwiającą awans do Ligi Europy, a potem było już tylko gorzej. "Szerszenie" mentalnie na urlopie byli już od jakichś trzech kolejek, a to źle świadczy o profesjonalistach. Czy Javi Gracia zdoła ich naprostować przed przyszłym sezonem? Szczerze wątpię. Lepiej już nie będzie.

Autor

Michał Fitz

michafitz