Walka o młodego Hazarda

Drużyna wicelidera Bundesligi jest dla drugiego z braci Hazardów, Thorgana, trochę za ciasna. Nie, nie gra on w Bayernie, bo Bayern jest w tabeli dopiero na trzecim miejscu. Mowa o Borussii Mönchengladbach, której barwy ze świetnym skutkiem reprezentuje blisko 26-letni Belg. Wciąż toczą się dyskusje dotyczące jego przyszłości i choć Hazard spokojnie mógłby wypłynąć na szersze wody, to... może zostać tam, gdzie gra obecnie!

Jest gwiazdą, powiedzmy to sobie wprost. Jest Hazard gwiazdą Bundesligi i trzeba to podkreślić, ponieważ niełatwo jest być w Niemczech gwiazdą, grając w innym klubie niż Bayern czy Borussia, ale Dortmund. A Belg rozwija się w Gladbach stopniowo od samego początku, czyli od lipca 2014 roku, kiedy to przybył do Niemiec jeszcze jako zawodnik wypożyczony z Chelsea. "Źrebaki" wykupiły go za 8 mln euro, a jeśli zdecydowaliby się go sprzedać teraz, zarobiliby zdecydowanie więcej. Sęk w tym, że wcale tego robić nie chcą i nic dziwnego. 

Jeśli odrzuci ofertę przedłużenia umowy to dlatego, że chce postawić kolejny krok w swojej karierze. Wtedy nie będzie miało sensu, jeśli zostanie u nas na kolejny rok - mówił dyrektor sportowy ekipy z Mönchengladbach, Max Eberl. Sytuacja kształtuje się tak, że kontrakt Hazarda obowiązuje do końca przyszłego sezonu, a z tego wynika prosta matematyka (czy coś): jeśli Borussia chce na nim zarobić dobry hajs, musi sprzedać go w najbliższe lato. Jeśli bowiem przytrzymają go dłużej z nieprzedłużoną umową, to wtedy albo odejdzie za darmo w 2020, albo w styczniu oddadzą go do innego zespołu za jakiś śmieszny pieniądz, zupełnie nieadekwatny do jego umiejętności i zdecydowanie mniejszy niż dostaliby za niego teraz w czerwcu. Logiczne, prawda?

Dyskusje na temat przyszłości Hazarda toczą się już od miesięcy, a najnowsze doniesienia - autorstwa "Sport Bilda" - twierdzą, że szanse Gladbach na utrzymanie swojej gwiazdy wzrosły. Klub negocjuje z piłkarzem i jego doradcą (panem tatą) na temat przedłużenia umowy, wg której Belg miałby zarabiać bardzo dużo jak na taki zespół, czyli 6 mln euro rocznie. Jeśli jednak skrzydłowy zdecydowałby się na inną drogę życia, to chętna na jego usługi jest druga Borussia, która będzie miała dla niego miejsce na boku, gdy latem do Chelsea odejdzie Christian Pulisic. Zastanawia mnie, czy Hazard też byłby w BVB rezerwowym, bo Amerykanin do graczy pierwszego składu bynajmniej nie należy... A wydaje mi się, że 25-latek miałby lepszą pozycję, choćby z tego powodu, że kwota jego odstępnego miałaby się zakręcić wokół 42 mln euro.

Gladbach jest na bardzo dobrej drodze do tego, aby w przyszłym sezonie powrócić do rozgrywek Ligi Mistrzów. Są wiceliderem, grają bardzo fajną piłkę i są bardzo poukładaną drużyną. Strata Hazarda byłaby więc dla nich ogromnym kłopotem przed występami w elitarnych rozgrywkach, więc zatrzymanie go jest dla nich jednym z warunków trzymania poziomu w Champions League. Z punktu widzenia samego piłkarza pozostanie w ekipie "Źrebaków" mogłoby być korzystne z tego powodu, że zna drużynę, zna ligę i zna klimat. Dobrze się czuje w systemie gry Borussii, a nie jest powiedziane, że odnalazłby się w innym, bo może się okazać, że skrzydłowy należy do grona tych piłkarzy, którzy po odejściu do innego zespołu "zapominają", jak się gra w piłkę. Może, ale nie musi.

Thorgan Hazard w tym sezonie na wszystkich frontach (19 meczów Bundesligi i 2 Pucharu Niemiec) zdobył łącznie 12 goli i 9 asyst, co jest wynikiem, mówiąc krótko, zajebistym. Jest to dynamiczny skrzydłowy ze świetnym dryblingiem i kapitalną techniką, który bardzo dobrze odnajduje się w szybkiej grze, czyli takiej, jaką preferują obie Borussie. Jego bolączką może być co najwyżej to, że lubi zniknąć, a czasami jest aż za bardzo dynamiczny, co było widać głównie w poprzednim sezonie, kiedy w wielu dogodnych sytuacjach nie umiał zachować zimnej krwi i zaprzepaszczał swoje okazje. W bieżących rozgrywkach jest już lepiej, ale mogłoby być jeszcze bardziej. Dlatego też nie jestem przekonany, czy pasowałby do drużyny lepszej niż Mönchengladbach i czy nie okazałoby się, że przerośnięcie jednej ekipy to za mało, żeby dorosnąć do drugiej. 

Autor

Piotr Tubacki

P_Tub