Wielki cios wymierzony w Niemców (i Bayern też)

W Niemczech zatrzęsło. I bynajmniej nie chodzi o żadne tąpnięcie w kopalni, dlatego że niemieckie kopalnie nie tak dawno zostały zamknięte. To był trzask i huk łamanej niemieckiej defensywy, która - mimo października - została osłabiona już na EURO 2020. Brak Niklasa Sülego może mieć ogromne konsekwencja dla mistrzów świata z 2014 roku, ale również dla Bayernu.

Sobota, derby Bawarii, Augsburg. Süle interweniuje przy jednej z wielu podobnych piłek, które będzie musiał skasować w trakcie sezonu. 24-letni kolos obraca się jednak i pada z bólem jak jeleń ustrzelony przez precyzyjnego myśliwego. Zwija się, kręci, a powtórki pokazują jedno - to może być poważne. Wypowiedzi pomeczowe mówią podobnie - to wygląda poważnie. W końcu na łamy wchodzi prezydent Uli Hoeneß i mówi: Za 40 mln euro można kupić piłkarza klasy światowej To jest poważne. Więzadło krzyżowe poszło w... dal.

To całkowita katastrofa. Niklas może zapomnieć o mistrzostwach Europy. Jego sezon dobiegł końca i powinien skupiać się już na następnym. Wszyscy chcemy mu pomóc, to jakiś dramat...

Powiedział Uli, tym razem wyjątkowo nie odrywając się od rzeczywistości. Na ten moment monachijczykom zostają następujące opcje do gry na środku obrony:

• Benjamin Pavard - czyli najmniej jakościowy obrońca Bayernu, który jak na razie nie najlepiej wczuł się w nowe klimaty. W dodatku często jest alternatywą na boku obrony, gdy Joshua Kimmich idzie do drugiej linii. Tak też gra w reprezentacji Francji.
• Jerome Boateng - który w normalnej sytuacji byłby co najwyżej stoperem numer 3. Teraz jednak jego rola zapewne będzie większa, tym bardziej że jest to zawodnik bardzo doświadczony. Inna sprawa, że w ostatnich miesiącach jego forma pozostawia wiele do życzenia. No ale mimo wszystko to Boateng...
• Lucas Hernandez - co do niego nie ma akurat żadnych wątpliwości. Największa - obok Sülego - jakość w obronie Bayernu. Co prawda raz na jakiś czas grywa też z lewej strony (tak jak w kadrze) i miewa czasem drobne urazy, ale tak poza tym to kozak.
• Javi Martinez - w tym sezonie piłkarz typowo rezerwowy, gra mało, jest mu smutno z tego powody. Do tej pory nie wiadomo, czy jest bardziej "szóstką", czy jednak stoperem, ale wg tego, co doniósł "Sport Bild", w Bayernie nadal będzie rozpatrywany głównie jako pomocnik. Ale nie ma wątpliwości co do tego, że w razie czego również będzie gotowy do gry w linii obronnej.
• Joshua Kimmich - jego nie należy upatrywać jako potencjalnego stopera, choć... w meczu z Augsburgiem to właśnie on, a nie Martinez, zszedł na środek obrony. Parę razy zdarzyło mu się zagrać tam u Pepa Guardioli, ale tak poza tym Kimmich to typowy prawy defensor bądź środkowy pomocnik (na tej pozycji został wyszkolony).

Według tego, co podaje wspomniany "Sport Bild", Bayern nie ma w planach ściągania żadnego stopera w trakcie zimowego okienka transferowego - no chyba że odejdzie Boateng, który żegna się z Monachium już od ponad roku. Wieczny student się znalazł. W lutym 2016 roku Bawarczycy zastosowali taki manewr i wypożyczyli na pół roku Serdara Tasciego z (wówczas) Spartaka Moskwa, ale Niemiec tureckiego pochodzenia ostatecznie był tam tak potrzebny jak dodatkowy piasek na pustyni. Warto też dodać, że potencjalną alternatywą dla Niko Kovaca - do tej pory nie braną nigdzie pod uwagę - jest Lukas Mai, 19-latek, który jak na razie w pierwszej drużynie istnieje tylko teoretycznie.

Bayern jako tako dziurę po swoim kluczowym stoperze załata, ale co z reprezentacją Niemiec? Nie od dziś wiadomo, że gdy Joachim Löw pożegnał się z Matsem Hummelsem i Jeromem Boatengiem, "Die Mannschaft" zaczął cierpieć na wielki niedobór środkowych obrońców. Bo tak naprawdę... oprócz Sülego nie ma tam nikogo porządnego. Parę lat temu oprócz wspomnianej dwójki można było mówić jeszcze chociażby o Benedikcie Höwedesie, ciut wcześniej był Per Mertesacker, a tacy goście jak Matthias Ginter czy Jonathan Tah mieli być młodymi gniewnymi, którzy rozwiną się i będą kiedyś ostojami reprezentacji. No. I obaj w tej reprezentacji są, tyle że nie rozwinęli się tak, jak przewidywano... Niektórzy zakwestionują w ogóle słowo "rozwój".

Bez Sülego trudno dostrzec w tym momencie jednego środkowego defensora, który choćby w niewielkim stopniu nawiązałby do jakości, którą przez lata dawali Niemcom Hummels z Boatengiem. Zero! Ginter? Lol. Tah? Kill me. Thilo Kehrer? Bądźmy poważni. Antonio Rüdiger? Ujdzie, ale to jednak nie ten poziom. Niklas Stark? Nawet nie zadebiutował. Shkodran Mustafi? Nawet na Arsenal się nie łapie... Jasne, że ci piłkarze w kadrze słabszej, jak np. Polska czy jakaś tam inna, byliby gwiazdami nie do zastąpienia, ale my mówimy o niedawnych mistrzach świata, którzy w dodatku najczęściej grają teraz na trzech środkowych obrońców - i tych stoperów jednak potrzebują. Löw ma więc cholerny problem, bo Süle był jedynym niemieckim stoperem, co do którego nie było ani cienia wątpliwości dotyczącej jego jakości. On jest w tej chwili po prostu najlepszy i godny tego miana. Ale zerwał więzadła krzyżowe i na EURO nie zagra...

I tutaj jest poważny kłopot Niemców. O ile z przodu jako tako można być spokojnym, o tyle największym kłopotem "Die Mannschaft", nad którym ciągle musi pracować Löw, jest stabilizacja gry zespołu, co w sporej mierze zależy właśnie od defensywy. A ta defensywa... No cóż, może robić fuchę jako elektryk, a nie zdobywać mistrzostwo Europy. Panie "Jogi", weź no pan szczyrknij do Hummelsa może, co?

Autor

Piotr Tubacki

P_Tub