Zimowa wyprzedaż w ekipie wicemistrza

Latem szefostwo Schalke pokazało, jak nie należy dokonywać transakcji transferowych. Ładnie to nazwałem, nie? Koncertowo przewalili ponad 50 mln euro, nie kupując przy tym prawie żadnego grajka, przy którym na tę chwilę można by postawić jakiś plus. Efektem tego jest fatalna postawa w lidze i odległe 13. miejsce w tabeli. Nie dziwi więc fakt, że "Sport Bild" donosi o ewentualnych wyprzedażach w Gelsenkirchen podczas zimowego okienka transferowego.

W Lidze Mistrzów Schalke jeszcze jako tako przędzie, dzięki czemu udało mu się awansować z mega wyrównanej i wcale nie takiej mocnej grupy do dalszego etapu rozgrywek. W Pucharze Niemiec też jeszcze są, ale wiadomo, że najistotniejsza w całej tej zabawie jest liga, gdzie "Königsblauen" na razie nie prezentują formy Związku Radzieckiego z 1944. Tak jak mówię, 13. miejsce w stawce, tylko trzy punkty przewagi nad miejscem barażowym i cztery nad spadkowym. Piąty najgorszy atak w Bundeslidze i obrona na poziomie środka tabeli - gdzie w zeszłym sezonie imponowała i była trzecia najlepsza.

Schalke w minionych rozgrywkach zajęło dość niespodziewanie drugie miejsce w tabeli, co zaskoczyło drogowców (zimówki już założone?). Ich gra wyglądała fatalnie, umówmy się, bo zespół Domenico Tedesco grał ultradefensywnie i ultrabrzydko, do tego momentami był ultranierówny, ale nie aż tak jak jego przeciwnicy, dzięki czemu to wicemistrzostwo udało się zgarnąć. Dobre wyniki zatuszowały to, że kadra zespołu wcale nie była taka imponująca, że brakowało w niej kreatywnych piłkarzy, tym bardziej po tym, jak latem na odejście zdecydowali się czołowi piłkarze środka pola - Leon Goretzka i Max Meyer. Było oczywiste, że latem trzeba będzie nie tylko załatać te dwie dziury, ale w ogóle się wzmocnić, bo jako wicemistrz trzeba coś prezentować, trzeba postawić następny krok, a nie przez kolejny rok tylko się bronić i bronić. Wiadomo, że taktyka "na HSV podczas meczu z Bayernem" na dłuższą metę nie będzie przynosić skutków.

Ale w Schalke mieli to gdzieś i wydali 52,7 mln euro na piłkarzy, którzy tej jakości za wiele nie dostarczyli. O ile transfer obrońcy Salifa Sane za marne 7 mln euro należy propsować i bić przed nim pokłony, o tyle Suat Serdar, Omar Mascarell, Sebastian Rudy czy Steven Skrzybski nie są gośćmi, których z dumą można prezentować jako zawodników drugiej najlepszej ekipy Niemiec, zaraz za Bayernem. A przynajmniej jeśli są oni trzonem ruchów transferowych ostatniego okienka. Nie sprowadzono prawie w ogóle graczy mających coś wspólnego z kreatywnością, a z nowych nabytków nikt nie spisuje się tak, jak tego od niego oczekiwano - a oczekiwano zawsze najjaśniejszego scenariusza. Mascarell wymiatał dwa lata temu we Frankfurcie (potem poważna kontuzja)? No to na pewno w Schalke rozwinie się jeszcze bardziej! Takie to było myślenie. Jedynie wspomniany Sane po czasie zaczął już bardziej przypominać tego Sane z Hannoveru, bo początek też miał cieniutki.

W Gelsenkirchen najwyraźniej zaczynają rozumieć, że latem zapieprzyli sprawę po całości, dlatego zimą zamierzają coś podziałać. Na poniedziałkowym spotkaniu Rady Nadzorczej, jak donosi "Sport Bild", ustalono, że aż pięciu piłkarzy zostanie wystawionych na listę transferową i będzie mogło pożegnać się w styczniu z klubem. Są to:

• Yevhen Konoplyanka, który już trzeci sezon nie potrafi pokazać w Schalke tego, z czego podobno słynie;
• Franco Di Santo, który dołączył do zespołu w 2015 roku i powinien odejść już w roku następnym, bo liczba jego dobrych występów mieści się na palcach jednej ręki, a napastnik strzelający 12 goli w 88 meczach nie może być uznawany za potrzebnego;
• Johannes Geis, którego nie hejtuję tak bardzo jak Di Santo tylko dlatego, że mam do niego sympatię z czasów Mainz;
• Breel Embolo, który jest najdroższym transferem w historii klubu, a nie pokazuje tego totalnie;
• Omar Mascarell, który dołączył do zespołu latem, długo leczył kontuzję i jeszcze nie wskoczył na swój optymalny poziom. Jemu akurat dałbym szansę, bo jako taka rotacja może się przydać. A kto wie, może faktycznie się jeszcze rozwinie.

Za żadnym z tych piłkarzy w Gelsenkirchen płakać nie powinni, a i całkiem niezłe pieniążki mogliby za nich zgarnąć, tym bardziej że kilku z nich wcale mało nie zarabia. No, oczywiście tych 65,5 mln euro wyłożonych łącznie na tych pięciu ananasów już nie odzyskają, ale dostaną jakiś hajs na to, aby w styczniu mogli w końcu kupić jakichś piłkarzy z prawdziwego zdarzenia, których w Schalke brakuje obecnie jak wody pitnej w Sudanie Południowym. 

Autor

Piotr Tubacki

P_Tub