Droga Ekstraklaso, czy nie mogłabyś tak wyglądać częściej? Po meczu Lechia - Jagiellonia

Kiedy w poważnych ligach lider gra z wiceliderem, najczęściej mamy do czynienia z kapitalnym meczem, trzymającym w napięciu do ostatnich sekund. Jednak hity Ekstraklasy z reguły charakteryzują się tym, że bez odpowiedniej dawki środków znieczulających są absolutnie nie do oglądania. Na szczęście tym razem mieliśmy wyjątek - Lechia i Jagiellonia zagwarantowały nam fantastyczne widowisko, zakończone zwycięstwem gospodarzy 3:2.

Składy:
Lechia: Alomerović - Nunes, Vitoria, Nalepa, Mladenović - Łukasik, Kubicki - Michalak (63' Makowski), Wolski ( 76' Fila), Haraslin ( 85' Arak) - Paixao (C)
Jagiellonia: Kelemen - Burliga ( 80' Machaj), Mitrović, Runje, Guilherme - Novikovas, Poletanović, Romańczuk (C), Bezjak ( 74' Savković) - Pospisil ( 87' Klimala) - Świderski

Mecz lepiej rozpoczęli goście. W 7. minucie kapitalną okazję po dośrodkowaniu Novikovasa miał Bezjak, jednak strzał głową Słoweńca świetnie obronił Alomerović. W 18. minucie Serb ponownie został zmuszony do wysiłku: Tym razem główkował Runje, ale bramkarz Lechii pofrunął w kierunku piłki niczym Kamil Stoch  i wybił ją na rzut rożny. Lechiści odgryźli 6 minut później, kiedy Mitrović chciał zrobić Paixao przyspieszony prezent na Mikołaja, jednak Portugalczyk nie skorzystał z miłego gestu Nemanji i przeniósł piłkę nad poprzeczką. Chwilę później refleksem ponownie musiał popisać się Alomerović, kiedy świetną interwencją uchronił zespół przed samobójczą bramką Vitorii.

Czyli jak widzicie, generalnie Jagiellonia miała przewagę. No i jak to w naszej wspaniałej lidze bywa, prowadzenie objęła Lechia. Michalak ściął do środka i oddał strzał, piłka odbiła się od ręki Runje, a sędzia Musiał po interwencji VAR-u podyktował rzut karny. Mówiąc szczerze - bardzo trudna sytuacja do oceny dla arbitra. Bez wątpienia Runje dostał w rękę, a piłka zmierzała do bramki, jednak strzał był z bliskiej odległości i wydawało się, że Chorwat cofa rękę od piłki. No ale karny to karny - do futbolówki podszedł Paixao, huknął w środek, a jako że Kelemen rzucił się w lewo - Lechia wyszła na prowadzenie. Nie nacieszyła się nim jednak zbyt długo, wręcz powiedziałbym, że cieszyła się z niego krócej, niż Najman zwykle walczy w ringu. A to wszystko za sprawą Poletanovicia, który...po prostu odpalił petardę sprzed pola karnego. Strzał absolutnie nie do obrony. Kandydat do bramki rundy, jeśli nie sezonu.

Kiedy wydawało się, że pierwsza połowa skończy się remisem, do głosu doszedł jeden z najbardziej efektywnych zawodników znanych z polskich boisk - Andrzej Rykoszet. Ten gracz ma to do siebie, że nie ma podpisanego kontraktu z żadną konkretną drużyną, pojawia się znienacka i pomaga przypadkowej ekipie. Sędziowie są wobec niego bezradni. Tym razem Andrzej zrobił przysługę Kubickiemu, którego strzał był słaby, jednak dzięki Rykoszetowi znalazł drogę do bramki Mariana Kelemena. 3 minuty później sędzia zakończył świetną pierwszą połowę.

To jednak nie był koniec emocji w tym spotkaniu. Jagiellonia wyszła na drugą część meczu ewidentnie naładowana. W ciągu 10 minut zdominowała zespół gospodarzy, czego efektem była bramka Novikovasa w 53. minucie. To co, kończymy zabawę? A w życiu! Chwilę później Paixao miał świetną sytuację na 3:2, jednak fatalnie skiksował. Co się odwlecze, to nie uciecze. Mladenović dośrodkował z rzutu wolnego, a Nalepa kapitalnym strzałem głową umieścił piłkę w bramce. Niedługo potem powinno być po meczu, jednak Kubicki jednak minimalnie minął się z futbolówką i nie wpakował jej do siatki.

Drużyny ewidentnie nie wytrzymały zabójczego tempa tego spotkania, gdyż ostatnie 20 minut było już typową ekstraklasową kopaniną. Najwięcej emocji w tej części spotkania wzbudził faul Pospisila na Haraslinie, który według mnie powinien skończyć się wykluczeniem Słowaka z boiska. 27-latkowi się jednak upiekło i dostał tylko żółtą kartkę. Jagiellonia niby próbowała, ale kompletnie nic z tego nie wynikało. Lechia bardzo mądrze się ustawiła i do końca nie dopuściła białostoczan właściwie do żadnej okazji.

Gdańszczanie po tym spotkaniu umocnili się na fotelu lidera, mając na koncie już 34 punkty. Chyba czas powiedzieć sobie jasno: Lechia Gdańsk jest jednym z głównych kandydatów do sięgnięcia po tytuł mistrza Polski. Może nie gra pięknie, ale do bólu konsekwentnie i ma indywidualności, które mogą przechylić szalę zwycięstwa na jej korzyść. A Jagiellonia? Spadła na 3. lokatę, jednak na pewno nie ma powodów do dramatyzowania - przegrała po świetnej walce na boisku lidera, a w tabeli ma tylko 1 punkt mniej od drugiej Legii. Jestem przekonany, że drużyna z Podlasia jeszcze sporo namiesza w walce o mistrzowski tytuł w tym sezonie.

Autor

Juliusz Słaboński

RocknRollStar8