Przed finałem Ligi Europy - Arsenal

Dzień dobry! Piękne dni przed nami! Już jutro finał Ligi Europy, a w sobotę Ligi Mistrzów. Na razie jednak skupmy się na tym pierwszym, a w zasadzie na jednym z zespołów, który w nim zagra. Jak się pewnie domyślacie, skoro piszę to ja, to będzie tu mowa oczywiście o Arsenalu. W kilku punktach przeanalizujmy sobie zatem zespół z Emirates Stadium oraz oceńmy ich szanse na ostateczny triumf. Jedziemy!

1. Zalety
a) Pierre-Emerick Aubameyang i Alexandre Lacazette. Gabończyk i Francuz są kapitalni i wie to każdy. Ich zrozumienie i skuteczność są jednym z powodów, dla których to właśnie „Kanonierzy”, a nie jedni z ich wcześniejszych rywali, zagrają w finale. Obaj mają już łącznie 13 bramek w tej edycji Ligi Europy i nie wygląda na to, by jutro chcieli się zatrzymać.
b) Unai Emery na ławce trenerskiej Arsenalu. Możemy gdybać nad tym, czy pierwszy sezon hiszpańskiego szkoleniowca w klubie z The Emirates jest udany czy nie, ale jednego nie możemy mu odmówić – ten pan jest prawdziwym specjalistą do spraw Ligi Europy. Wygrał ją bowiem aż 3-krotnie z Sevillą, pokonując w jednym z finałów m.in. Liverpool, dzisiejszego finalistę Ligi Mistrzów.
c) Maurizio Sarri na ławce trenerskiej Chelsea. Oczywiście – Włoch swój pierwszy ligowy sezon na Wyspach miał lepszy niż Unai Emery. Trzeba jednak pamiętać, że miał on do dyspozycji zwyczajnie lepszą kadrę zawodników, więc fakt, że Chelsea skończyła sezon nad Arsenalem nikogo specjalnie dziwić nie powinien. W niektórych spotkaniach natomiast Sarri popisywał się swoim dzbanizmem wyniesionym jeszcze z Neapolu. Dzbanizm ten to oczywiście znany już wszystkim „taktyczny beton”. I tu właśnie kroi się szansa dla Arsenalu – że Włoch coś odstawi i wystawi skład totalnie od czapy albo takową dobierze taktykę. Do tego sympatyczny palacz z Neapolu myślami może być już w Turynie, który ponoć jest bardzo zainteresowany jego usługami.
d) Determinacja. Tak, to właśnie ona może odegrać w tym meczu kluczową rolę. Piłkarze „The Blues” są już pewni występów w Lidze Mistrzów w przyszłym sezonie, zaś dla „Kanonierów” ten mecz to ostatnia droga do załapania się do elity po 2 latach przerwy. Motywacja i determinacja może więc zrobić w tym meczu swoje, choć oczywiście nie musi.

2. Wady
a) Linia obrony (a zwłaszcza Shkodran Mustafi). Tej myśli chyba nie muszę rozwijać. Każdy, kto ogląda mecze Arsenalu w tym sezonie wie, jaki jest najsłabszy punkt tej drużyny. Dopóki był Rob Holding – było naprawdę solidnie. Od meczu z Manchesterem United, kiedy Anglik doznał koszmarnej kontuzji, zastępują go inni ludzie, m.in. wielki i wspaniały Shkodran Mustafi. Tylko że prawda jest taka, że ani on wielki, ani wspaniały. Wręcz przeciwnie. Mówiąc zatem krótko – wylewa się jak wiadomo co z wiadomo kąd babom.
b) Kontuzje/zawieszenia. W finale Ligi Europy w barwach „Kanonierów” z różnych przyczyn nie zagrają Danny Welbeck, Rob Holding, Denis Suarez, Hector Bellerin, Aaron Ramsey i Henrikh Mkhitaryan. Nie muszę mówić, że to oczywista wada, bo każda kontuzja zawsze jest osłabieniem.
c) Petr Cech w bramce. Czemu? Ano temu, że Czech po sezonie wraca do Chelsea. Co prawda nie w charakterze piłkarza, a dyrektora sportowego, ale być może to jeszcze gorzej. A czemu? Ano temu, że lepiej jest zaczynać pracę w nowym klubie, kiedy dopiero co zdobyłeś ważne europejskie trofeum i ogólnie wtedy humorek gitówa. Oczywiście – pan Piotr jest profesjonalistą, ale nie wierzę, że będzie w stanie w trakcie tego meczu w 100% wyłączyć emocje i czuję pod skórą, że może odstawić coś dziwnego w bramce. Dlatego osobiście postawiłbym na Bernda Leno.

3. Wyniki w Premier League
W tym sezonie ligowym Arsenal rozegrał 38 meczów. 21 z nich wygrał, 7 zremisował i aż 10 przegrał. Zaowocowało to 70 punktami i 5. miejscem. Procent wygranych meczów wyniósł 55%. Przez większą część sezonu wydawało się, że „Kanonierzy” spokojnie zajmą miejsce premiowane awansem do TOP 4. Niestety – w końcówce sezonu wylało się i to mocno. Porażka z Evertonem, porażka z Crystal Palace, porażka z Leicester, remis z Brighton – no po takich blamażach to to się po prostu nie mogło udać. Mimo tego miejsce w „czwórce” zostało przegrane o zaledwie 1 punkt, a w pierwszej trójce o 2. To tylko potwierdza, jak beznadziejny poziom w porównaniu do Manchesteru City i Liverpoolu prezentowała reszta stawki. W tym, oczywiście, niestety, Arsenal.

4. Wyniki w Lidze Europy
W tym sezonie Ligi Europy Arsenal rozegrał 14 meczów. 11 z nich wygrał, 1 zremisował i 2 przegrał. Zaowocowało to 1. miejscem w grupie (odprawiając z kwitkiem Sporting CP, Worskłę Połtawa i Qarabach Agdam) z 16 punktami, a następnie wyeliminowaniem BATE w 1/16, Stade Rennais w 1/8, Napoli w ćwierćfinale i Valencii w półfinale. Procent wygranych meczów wyniósł 79%, a więc o 24% więcej niż w Premier League. Jak zatem widać – w Lidze Europy „Kanonierzy” są zupełnie innym zespołem.

5. Co słychać w prasie?
Zacznijmy od tego, jaki skład awizowany jest na ten mecz. Najczęściej przewija się następująca wersja: (5-2-1-2) Cech – Maitland-Niles, Papasthatopoulos, Kościelny, Monreal, Kolasinac – Torreira, Xhaka – Ozil – Lacazette, Aubameyang. Jak zatem widać, jest to najlepszy możliwy skład, jaki na ten moment Unai Emery może wystawić, oczywiście poza tym nieszczęsnym Cechem w bramce. Faworytem bukmacherów jest Chelsea, ale Arsenal jest naprawdę nieznacznym underdogiem. O czym najczęściej pisze prasa? Ano o tym, że przeciwko swoim byłym klubom zagrają wspomniany już wcześniej Petr Cech oraz Olivier Giroud. Dla byłego golkipera „The Blues” będzie to ostatni występ w karierze, ponieważ po tym meczu ostatecznie zawiesi bramkarskie rękawice na kołku. Będzie to zatem dla niego bardzo sentymentalny moment. Co do Giroud – Francuz jeszcze półtora roku temu hasał po murawie w koszulce „Kanonierów”. Niestety, z dnia na dzień z podmiotu stał się przedmiotem. Konkretnie przedmiotem dziwacznej wymiany, która miała miejsce między Chelsea, Arsenalem, a… Borussią. Na czym to polegało? Już tłumaczę. Do Arsenalu miał powędrować Pierre-Emerick Aubameyang, pierwszy napastnik Borussii. BVB jednak zanim go puściła, chciała znaleźć dla niego zastępcę. Jak jednak powszechnie wiadomo, w środku sezonu ciężko wyrwać kogoś z TOP-u, zwłaszcza kiedy jest się tylko Borussią. Niemcy upatrzyli więc sobie rezerwowego wówczas napastnika Chelsea – Michy’ego Batshuayiego. Londyńczycy z kolei nie chcieli oddać swojego super zmiennika nie mając dla niego zastępcy. Arsenal zaproponował im więc będącego już po 30-stce Giroud, i tak cała ta skomplikowana transakcja została dopięta.

Reasumując – Arsenal ma argumenty ku temu, żeby ten mecz wygrać, ale i ku temu, by ten mecz przegrać. Mam nadzieję że udało mi się wymienić jeśli nie wszystkie, to przynajmniej większość z nich, a Wy po tym tekście wiecie trochę więcej o drużynie z The Emirates i pomoże Wam on w odbiorze jutrzejszego spotkania. A co do jutrzejszego spotkania – jeśli ktoś jest z Łodzi albo jej okolic to serdecznie zapraszam do pubu „Biblioteka”. To właśnie tam już jutro wraz z kilkoma znajomymi będę oglądał ten (mam nadzieję) wspaniały mecz. To tyle, miłego wieczoru, do jutra!

 

Autor

Adrian Kozioł

Koziello95