Były zawodnik Barcelony i Liverpoolu zawiesza buty na kołku

Cykl życia piłkarza niestety nie może być kołem. Na każdego przyjdzie moment. Czasem to świadoma decyzja, a innym razem konieczność, do której zmusiły odmawiające posłuszeństwa kończyny. W każdym razie, wszyscy zawodnicy muszą prędzej, czy później zakończyć karierę. Tak, nawet Zlatan będzie musiał. Zanim jednak on to zrobi, po drodze zdecyduje się na to kilku zawodników, z którymi miał okazję wspólnie grać. Jeden z nich właśnie zakończył bowiem karierę.

Mecze Serie A, LaLiga oraz innych najlepszych lig pełnoletni widzowie mogą oglądać i obstawiać na stronie sponsora portalu, Betclic.pl. SPRAWDŹ TUTAJ!

MATERIAŁY PROMOCYJNE PARTNERA | W grach hazardowych mogą uczestniczyć wyłącznie osoby, które ukończyły 18 lat. Udział w nielegalnych grach hazardowych jest przestępstwem. | Hazard może uzależniać. BEM to legalny bukmacher. Gra u nielegalnych grozi konsekwencjami prawnymi. 

Chodzi konkretnie o Javiera Mascherano. Argentyńczyk ostatnio reprezentował barwy Estudiantes. Wiadomo było, że to najprawdopodobniej ostatni, piłkarski przystanek w karierze tego zawodnika, gdyż nie bez powodu zdecydował się na powrót do ojczyzny. Po połowie sezonu w jej barwach pokusił się o zawieszenie butów na kołku. To zupełnie zrozumiała decyzja, w końcu Mascherano ma już 36 lat i jakikolwiek progres dawno za sobą.

 

— SPORTbible (@sportbible) November 16, 2020

Z te okazji warto przypomnieć sukcesy, jakie na swoim koncie ma Argentyńczyk, a mało ich nie jest. Najwięcej udało mu się oczywiście osiągnąć z Barceloną,  z którą 5 razy wywalczył mistrzostwo Hiszpanii i 4 razy sięgał po Copa del Rey. W Hiszpanii 3 razy wygrał jeszcze Superpuchar. Do tego jeszcze dołożył 2 zwycięstwa w Lidze Mistrzów, za którymi poszły 2 tryumfy w Klubowych Mistrzostwach Świata. Mało tego, Mascherano wygrywał jeszcze ligę w ojczyźnie, w barwach River Plate oraz w Brazylii z Corinthians. Sukcesów nie brakło też z reprezentacją, bo udało mu się 2 razy zdobyć złoty medal olimpijski. Piękna kariera, dlatego podobnych sukcesów życzymy na ławce trenerskiej.

Autor

Michał Fitz

michafitz