Historia niedoszłych transferów do Evertonu czyli ''Co by było, gdyby...''

Lubicie historie z cyklu "Co by było, gdyby..."? Jeśli tak, to znalazłem dla Was dość interesującą wypowiedź Steve'a Walsha, byłego dyrektora sportowego Evertonu. Anglik przyznał, że klub z Goodison Park był bliski ściągnięcia trzech piłkarzy, którzy w ostatnim czasie bardzo się wyróżniają - Erlinga Brauta Hålanda, Andrew Robertsona oraz Harry'ego Maguire'a.

Steve Walsh udowodnił swoimi ruchami transferowymi z przeszłości, że jest wysokiej klasy ekspertem i potrafi znaleźć prawdziwe piłkarskie perełki. To on jest odpowiedzialny za to, że w Leicester występowali główni architekci zaskakującego mistrzostwa Anglii z sezonu 2015/2016 - Riyad Mahrez, N'Golo Kante oraz Jamie Vardy. Po wykonaniu dobrej roboty z "Lisami", Anglik pojechał do Liverpoolu i rozpoczął pracę w Evertonie.

To właśnie w biurach klubowych "The Toffees" pojawiły się trzy wspomniane kandydatury, które być może mogły zmienić bieg historii ekipy z Merseyside bądź mogło wyjść na to, że wspomniane trio byłoby wyłącznie niewypałami transferowymi. Zawodnicy z Wysp Brytyjskich mogli trafić do przedstawiciela Premier League, gdy wspólnie grali w klubie Kamila Grosickiego - Hull City. Jak jednak pamiętamy "Tygrysy" spadły do Championship i wówczas pojawiła się okazja na zatrudnienie obu obrońców. Cena transferu za pakiet obu piłkarzy to zaledwie 20 milionów £, co wyrasta na dość promocyjny koszt, pamiętając rozwój tej dwójki. W klubie uznano jednak, że profil odpowiadający Evertonowi spełniał Michael Keane, sprzedany do Evertonu z Burnley. Władze klubu wydały na rówieśnika Maguire'a ogromną sumę pieniędzy, bo ponad 28 milionów £! Wychowanek Manchesteru United jest filarem defensywy Evertonu, ale nie jest z taką regularnością powoływany do pierwszej reprezentacji "Synów Albionu", porównując oczywiście do sytuacji Harry'ego Maguire'a. Andrew Robertson miałby trudniej o grę w pierwszym składzie, bo lewa obrona to do niedawna królestwo należące do Leightona Bainesa. Anglik gra w Evertonie już od ponad 10 lat i dopiero w zeszłym roku stracił miejsce w składzie. Co miał do powiedzenia w tej sprawie Steve Walsh?

Everton po prostu nie chciał ich. Miałem jeszcze umowę z Jonnym Evansem, zanim ten trafił do Leicester. Everton jednak ponownie nie był zainteresowany.

A jak sytuacja wyglądała z fenomenalnym nastolatkiem robiącym furorę w Red Bull Salzburg? Ponownie zabrakło podjęcia ryzyka ze strony władz klubu. Norweg był już dogadany z Walshem, zgodę wydał również ojciec samego napastnika, ale weto postawione przez klub zamknęło jakiekolwiek ścieżki do domknięcia transferu. A kwota transferu w obecnych realiach brzmi na bardzo śmieszną, bo negocjacje zamknęły się na sumie "zaledwie" 4 milionów €! Jak pokazała rzeczywistość preferowano wydać górę pieniędzy na Moise Keana, który nie jest w stanie wygrać rywalizacji z wychowankiem Evertonu, Dominikiem Calvert-Lewinem. 

Erling Håland - napastnik Salzburga - był z ojcem w klubie i zgodziliśmy się na transakcję opiewającą na sumę 4 milionów euro. Klub mnie jednak nie poparł.

Można byłoby bardzo mocno pastwić się nad klubem z Goodisonem Park, ale nie zrobię tego z jednego powodu. Karma już wystarczająco ich dopadła, bo w tym momencie mają zaledwie sześć punktów przewagi nad strefą spadkową i mierne perspektywy na przyszłość. Czy sytuacja wyglądałaby lepiej z tymi trzema niedoszłymi transferami? Trudno przewidzieć, ale być może budżet klubu zostałby podreperowany na ewentualnych sprzedażach. Everton udowodnił już w przeszłości, że umie sprzedawać swoich piłkarzy - Manchester United był zmuszony wydać na Romelu Lukaku prawie 85 milionów €! 

Autor

Mikołaj Krzywkowski

Krzywy94