Wrócić na salony - Włochy przed eliminacjami do EURO 2020

Byłem w prawdziwym szoku, kiedy reprezentacja Włoch nie awansowała na rosyjski mundial. Eliminacje nie układały im się najlepiej, ale nie sądziłem, że zakończy się to tak źle. W ogóle nie spodziewałem się, że dożyjemy takich czasów, kiedy będą się odbywały wielkie turnieje bez udziału takich piłkarskich marek, jak Włochy i Holandia. Koszmar pierwszych od 60 lat mistrzostw świata w roli widza, Włosi mają już za sobą. Ich występy w Lidze Narodów dają nadzieję, że teraz już będzie lepiej.

Po katastrofie, jaką były przegrane baraże ze Szwecją, misję odbudowania wielkości Włochów dostał Roberto Mancini. Był to dobry wybór, jest to doświadczony i uznany trener, a rezultatów oczekiwano szybko. Rok 2018 nie był zbyt dobry w wykonaniu Włochów, ale Liga Narodów dała nadzieję. Zaczęło się od szczęśliwego remisu z Polską (byliśmy lepsi w tym meczu), po dość słabym meczu i porażki z Portugalią. Z jednym punktem Italia przystąpiła do rewanżu z Biało-Czerwonymi i tym razem było zupełnie inaczej. Mecz w Chorzowie został kompletnie zdominowany przez gości i tym razem, to my mieliśmy szczęście, że przegraliśmy tylko 0:1, po golu w doliczonym czasie. Włosi zapewnili sobie utrzymanie w elicie, a potem zdołali jeszcze urwać punkt zwycięzcom grupy, Portugalczykom.

Oczywiście, nie możemy robić z siebie potęgi i przypisywać Włochom wielkiego wyczynu, dlatego, że nas pokonali. Jednak to jak przeobraziła się ta drużyna w ciągu tych 3, jesiennych miesięcy. Na to właśnie czekali ich kibice. Teraz na drodze zespołu Manciniego staną Finlandia, Liechtenstein, Grecja, Bośnia i Hercegowina oraz Armenia. Najtrudniejszymi rywalami, w tym zestawie, wydają się Grecy i Bośniacy. Ci pierwsi też przechodzili niedawno kryzys, a drudzy są lekko nieobliczalni. Wydaje mi się, że jeśli Włosi będą prezentowali się tak, jak w końcowych meczach, w Lidze Narodów, powinni tę grupę wygrać. Trzeba jednak pamiętać, że ta maszyna nie jest jeszcze do końca naoliwiona i jakieś potknięcia pewnie będą.

Italia zacznie eliminacje od starć z Finlandią (sobota, 23 marca, godz. 20:45) i Liechtensteinem (wtorek, 26 marca, godz. 20:45). Początek powinien być dość łatwy. Zdobycie 3 punktów z Liechtensteinem wydaje się formalnością, a Finlandia to zespół, który pewnie będzie walczył z Armenią o 4. miejsce w grupie.  Przyjrzyjmy się kogo Mancini powołał na te dwa mecze... Jeśli chodzi o bramkarzy, numerem jeden po odejściu Gianluigiego Buffona, jest młody bramkarz Milanu - Gianluigi Donnaruma. Poza nim, powołania otrzymali Salvatore Sirigu z Torino, Alessio Cragno z Cagliari i Mattia Perin z Juventusu.

W obronie, dwóch doświadczonych stoperów Juventusu - Giorgio Chiellini i Leonardo Bonucci. Powołanie otrzymał też ich kolega klubowy, występujący na lewej obronie - Leonardo Spinazzola.  Pozostali obrońcy w kadrze to Cristiano Biraghi (Fiorentina), Alessandro Florenzi (Roma), Armando Izzo (Torino), Gianluca Mancini (Atalanta), Cristiano Piccini (Valencia) i Alessio Romagnoli (Milan). Defensywa zapewne pozostanie oparta na duecie z Juventusu, trudniej wytypować, kto może się pojawić na bokach obrony. Jesienią na lewej obronie występował Biraghi, a na prawej Florenzi. Formą nie błyszczy zwłaszcza ten drugi, dlatego nie byłbym pewny, że boki obrony pozostaną takie same.

W pomocy pewne miejsce powinni mieć Jorginho z Chelsea i Marco Verratti z PSG. Co dalej? Warty uwagi wydaje się Nicolo Zaniolo z Romy. Oprócz nich powołania otrzymali Stefano Sensi (Sassuolo), Bryan Cristante (Roma) i Nicolo Barella (Cagliari). Jeśli chodzi o skrzydłowych, jesienią błyszczeli Federico Chiesa (Fiorentina) i Federico Bernardeschi (Juventus) i pewnie będą mieli największe szanse na grę. W kadrze są również Stephan El Shaarawy z Romy, jeden z bohaterów ostatnich derbów Mediolanu, Matteo Politano z Interu oraz Vincenzo Grifo z niemieckiego Freiburga. Podczas marcowego zgrupowania Mancini nie będzie mógł skorzystać z zawodnika Napoli, Lorenzo Insigne, który jest kontuzjowany. Ostatnio nie błyszczał on jednak formą, więc może nie jest to taka duża strata.

Zostaje wreszcie kwestia napastnika. To jest jeden z najsłabszych punktów tej reprezentacji. W kadrze nie ma nieobliczalnego Mario Balotellego (Olympique Marsylia) i Andrei Bellotteigo (Torino), który ciągle nie spełnia pokładanych w nim nadziei. Największą siłą wydają się duet walczący o koronę króla strzelców Serie A, czyli Ciro Immobile z Lazio i doświadczony Fabio Quagliarella z Sampdorii oraz młody Moise Kean z Juventusu. Jesienią na występy mógł liczyć zawodnik Lazio, więc bardzo możliwe, że tak pozostanie, ale Mancini pewnie będzie liczył również na tamtą dwójkę. W kadrze są jeszcze Leonardo Pavoletti z Cagliari i Kevin Lasagna z Udinese.

Patrząc na kadrę Włochów, widać, że nie jest już tak jednolita pod względem klubów jak kiedyś. Najwięcej piłkarzy nadal jest z Juventusu, ale ogólnie wydaje się ona bardziej różnorodna. Roberto Mancini ma jeszcze parę rzeczy do poprawienia, skład zapewne będzie się jeszcze zmieniał w czasie eliminacji, bo nie na każdej pozycji widać pewniaków. Włosi mają dobrą pozycję startową, ale te eliminacje nadal powinny być dla nich okresem przejściowym. Mogą nas jeszcze niemiło rozczarować, ale myślę, że pierwszy, marcowy etap eliminacji, powinni zakończyć z kompletem punktów. O wiele trudniej będzie w czerwcu, kiedy zmierzą się z Grecją oraz Bośnią i Hercegowiną. Nie jestem pewien, czy drużyna Manciniego zachwyci nas w tych eliminacjach, ale jednak mocno się zdziwię, jeśli nie wywalczą awansu.

Autor

Marcin Szlawski

MarcinSzlawski