Footroll w terenie #20 - Polska U-20 i porażka z Niemcami...

Wczoraj mogliśmy być świadkami jednego z ostatnich testów przed zbliżającym się mundialem do lat 20. w Polsce. Nasza młodzieżowa reprezentacja grała z Niemcami w Bielsku-Białej i niestety, ale przegrała to spotkanie. 0:2 to końcowy wynik meczu, ale nie jest on adekwatny do gry naszej kadry. Na tle naszych zachodnich sąsiadów wyglądaliśmy mizernie, a przecież parę dni temu pokonaliśmy Japonię w Łodzi aż 4:1.

Jak już wspomniałem na początku, to nie było to emocjonujące spotkanie, bo nasi reprezentanci nie grali wybitnie. Można to było zauważyć przy najprostszej rzeczy w piłce nożnej - ustawienie piłkarzy. Niemcy zagrali w ustawieniu 4-4-2 i ich linie przesuwały się równomiernie w każdej akcji na boisku. Porządek panował wszędzie i nie było mowy o zgubieniu pozycji przez jednego zawodnika. U nas bywało z tym różnie, przy czym wielu z naszych zawodników poruszało się po placu gry, jak wolne elektrony. Najlepszym tego przykładem jest gra Adriana Łyszczarza. Kapitan reprezentacji zmieniał pozycję średnio raz na pięć minut. Raz zapędzał się pod pole karne przeciwnika, raz był ofensywnym pomocnikiem, a czasem cofał się do defensywy. Niby fajnie, ale różnice na tych pozycjach robił niewielką. Z jego umiejętnościami najlepiej poruszał się w środku pola, bo wtedy cudownie rozprowadzał piłkę. 

Skoro już mowa o środku pola, to cudowny mecz zagrał wychowanek Bayernu Monachium, Niklas Dorsch. Niemiec był nie do powstrzymania w środkowej części boiska, a jego podania, przerzuty, dryblingi cieszyły wzrok. Widać, że ma cudowną technikę i będzie z niego kawał piłkarza, tak jak z Sebastiana Walukiewicza. Gdyby nie nowy zawodnik Cagliari, to przegralibyśmy ten mecz tak z 0:5. Polak doskonale sprawuje się na środku obrony i jest prawdziwym liderem zespołu. Generalnie to jeżeli jakiś przeciwnik chciał mu odebrać piłkę, to albo kończyło się to obaleniem bez faulu, albo odskokiem na parę metrów, bo Walukiewicz to kawał chłopa. Do tego świetnie rozprowadzał piłkę i nie bał się wejść w drybling. Jeżeli dalej będzie się tak rozwijał, to zostanie jednym z najlepszych obrońców w Europie. Na razie jednak musiał patrzeć, jak rywale cieszą się z goli...

Ostatnim zawodnikiem na którego zwróciłem uwagę był Mateusz Bogusz. Nowy zawodnik Leeds United wszedł na ostatnie osiem minut gry i porwał zespół do walki. Piłka kleiła mu się do stopy, przez co parę razy zakręcił rywalami i stwarzał sytuacje strzeleckie swoim kolegom. Do tego raz oddał celny strzał, jednak był on za słaby, aby pokonać Jana Bartelsa. Generalnie to w osiem minut zrobił to co tylko się dało i widać, że będzie z niego ktoś większy.

Przejdźmy do spraw pozaboiskowych, bo o tym też trzeba porozmawiać. Na Stadionie Miejskim w Bielsku-Białej również będą rozgrywane mecze mundialu U20, dlatego przyjrzałem się dogłębniej infrastrukturze i innym rzeczom. Stadion nowy, więc ładny i nowoczesny, do tego nie ma żadnych zarzutów. Jednak obok niego prowadzone są roboty drogowe, przez co ruch jest bardzo utrudniony. Ja stanąłem w korku przed areną na jakiś kilometr i jechałem tą trasę 15 minut przez co spóźniłem się lekko na mecz. To był koszmar, a znając polską gospodarkę to wątpliwe jest, czy wyrobią się z tym remontem do czerwca. Oby tak, bo to istna masakra. 

Przez to spóźnienie nie byłem do końca poinstruowany gdzie mam się udać po akredytację, ani jak wejść na miejsca dla dziennikarzy. Pytałem się trzech ochroniarzy i oni mi odpowiadali: "Panie, ja tu nie jestem od tego". Na szczęście, po paru minutach szukania znalazłem miejsca dla prasy i mogłem w spokoju obejrzeć mecz, ale byłem lekko zdegustowany całą sytuacją. 

Doping. To rzecz którą trzeba poprawić. Niby był to mecz o nic, ale trybuny milczały przez 80 minut gry. Do tego do śpiewu najczęściej zachęcały dzieci, które siedziały w dużej grupie, a bęben, który był na stadionie może dwa razy porwał publiczność do dopingu. To było słabe, ale na szczęście Polska w Bielsku nie zagra. Trzeba coś z tym zrobić, bo hype na reprezentacje zmalał i odbija się to echem w młodszych rocznikach. Jeżeli liczymy na dobry występ naszych rodaków na naszej ziemi, to musimy ich zagrzać do boju, bo inaczej może być ciężko. Umiejętności mamy, ale nie na wygranie Mundialu, do tego jeszcze długa droga. 

Jacek Magiera ma jeszcze sporo czasu na przygotowania do tego turnieju. Niestety, ale ma dużo pracy do wykonania, bo linia ofensywna powinna być całkowicie przedefiniowana, a w szczególności pozycja napastnika. O ile w dorosłej kadrze mamy kłopot bogactwa, tak tutaj... szkoda gadać. Środek pola jakoś wygląda, ale też nie cudownie. Jedynie defensywa wymaga małych korekt. 

Trzeba trzymać kciuki i mieć nadzieje, że były trener Legii Warszawa przygotuje nas do tego turnieju na 200% naszych możliwości. POLSKA!

Autor

Mateusz Fabrowski

FTteacher