Dalsze pudrowanie rzeczywistości

Po piątkowym meczu w Amsterdamie, wszystkim skończyła się cierpliwość do pracy dokonywanej przez Jerzego Brzęczka. Sytuacja stała się jednak na tyle absurdalna, że niektórzy trzymali kciuki za Bośniaków i liczyli na to, że to zakończy kadencję obecnego selekcjonera naszej kadry. Ta wąska grupka musi jednak obejść się smakiem, bo biało-czerwoni wygrali pierwszy mecz w historii występów w Lidze Narodów. Polacy pokonali Bośnię i Hercegowinę 2:1 i chociaż na chwilę mogliśmy uśmiechnąć się po meczu reprezentacji. 

Mecze Serie A, LaLiga oraz innych najlepszych lig pełnoletni widzowie mogą oglądać i obstawiać na stronie sponsora portalu, Betclic.pl. SPRAWDŹ TUTAJ!

MATERIAŁY PROMOCYJNE PARTNERA | W grach hazardowych mogą uczestniczyć wyłącznie osoby, które ukończyły 18 lat. Udział w nielegalnych grach hazardowych jest przestępstwem. | Hazard może uzależniać. BEM to legalny bukmacher. Gra u nielegalnych grozi konsekwencjami prawnymi. 

Bośnia i Hercegowina: A. Begović - Z. Kvržić, E. Bičakčić, S. Saničanin, E. Ćivić (82' D. Milošević) - A. Hadžiahmetović, H. Hajradinović, M. Bešić (60' E. Džeko) - A. Hodžić, E. Koljić, A. Gojak (46' E. Višća)

Polska: Ł. Fabiański - T. Kędziora, K. Glik, J. Bednarek, M. Rybus - K. Grosicki (80' S. Szymański), G. Krychowiak (68' M. Klich), J. Góralski, P. Zieliński (85' K. Linetty), K. Jóźwiak - A. Milik

Przedmeczowe dywagacje dotyczyły przede wszystkim tego, jaki skład ujrzymy na stadionie w Zenicy. Byliśmy jedynie pewni roszady w bramce, więc obecność Łukasza Fabiańskiego nikogo nie zaskakiwała. Wszyscy po cichu liczyli na to, że na mecz ze słabszą Bośnią wyjdziemy ustawieni trochę bardziej ofensywnie. Jerzy Brzęczek płynie jednak jak zwykle pod prąd i zdecydował się na to, aby w środku pola znalazło się miejsce dla dwóch piłkarzy charakteryzujących się dobrą grą w destrukcji - Jacka Góralskiego oraz Grzegorza Krychowiaka, chociaż ten drugi pokazuje w Rosji swoje umiejętności gry do przodu. Dużą radość sprawiło jednak to, że na pozycji lewego obrońcy zagrał w końcu nominalny lewy obrońca. W poprzednich spotkaniach to nie było już taką oczywistością, bo zdążyliśmy przyzwyczaić się do eksperymentów z Bartoszem Bereszyńskim w roli głównej. Bośniacy również wyszli drugim garniturem, bo na ławce rezerwowych usiedli m.in.: Edin Džeko, Sead Kolašinac czy Edin Višća. Dzięki temu w wyjściowym składzie znalazło się miejsce dla byłego piłkarza Lecha Poznań - Elvira Koljicia. 

Przez dłuższą część pierwszej połowy czuliśmy się tak, jakbyśmy obserwowali zimowy sparing kadry złożonej z polskich ligowców. Nasi piłkarzy, którzy w teorii należą do gronach czołowych piłkarzy w naszym kraju w początkowej fazie meczu wyglądali jak banda osób, która spotkała się w szatni na pięć minut przed pierwszym gwizdkiem sędziego. Nasza taktyka była schematyczna i można ją podsumować w krótkich słowach: "Odbiór-Podanie-Strata". Pierwsza połowa była na tyle nudna, że pewien duet postanowił nas obudzić. Jan Bednarek zobaczył w polu karnym Elvira Koljicia i chyba znał CV Bośniaka, bo obu panów łączy klub z Wielkopolski - Lech Poznań. Stoperowi reprezentacji Polski wzięło się za bardzo na czułości i położył rywala na murawę, chociaż to zdarzenie nie było niczym nadzwyczajnym. Biorąc jednak pod uwagę fakt, że sędzią spotkania był Cüneyt Çakır, to Turek jest ekspertem od dziwnych gwizdków. Efektem był podyktowany rzut karny dla Bośni, który został pewnie wykorzystany przez Harisa Hajradinovicia. 

Jest jednak coś za co należy pochwalić naszą kadrę - dobra reakcja na straconą bramkę. Biało-czerwoni potraktowali tego gola jak zimny prysznic i bardzo szybko wzięli się do roboty. Wyrównanie w typowo polski sposób - jak nie idzie z gry pozycyjnej ani z kontry, to w naszym arsenale są jeszcze stałe fragmenty gry. Przy akcji bramkowej w role główne wcielili się dwaj najbardziej doświadczeni piłkarze, których łączy to samo imię - Kamil Grosicki oraz Kamil Glik. Ten pierwszy podszedł do rzutu rożnego i bardzo dośrodkował na głowę dzisiejszego kapitana naszej reprezentacji. Były już obrońca Monako udowadnia to, że można wyglądać na boisku przyzwoicie i to wszystko w momencie, gdy ostatni raz regularnie grałeś w piłkę nożną około pół roku temu. Już w piątkowym meczu Glik wyglądał jak piłkarz, który nie ma za sobą wielomiesięcznej przerwy i był w prawdziwym rytmie meczowym. A przy okazji pokazał swojemu partnerowi ze środka defensywy, czego należy oczekiwać od piłkarza grającego na tej pozycji. 

Trzeba jednak przyznać, że dzisiejszy wieczór należał do Kamila Grosickiego i to jest głównie zasługa efektywności, bo efektowności w jego grze nie było ani widać, ani słychać. To właśnie skrzydłowy West Bromwich Albion wyprowadził nasz zespół na prowadzenie w drugiej połowie i tym samym na swoim koncie zapisał gola oraz asystę. Przy okazji Jerzy Brzęczek otrzymał dowód na to, ile znaczy postawienie na lewej obronie na piłkarza lepiej grającego lewą nogą. To właśnie Maciej Rybus, który przez wielu był tak oczekiwany, wykorzystał hektary przestrzeni stworzone tuż przed bośniackim polem karnym i dośrodkował w szesnastkę. A co zrobił Grosicki? Wybiegł za pleców stoperów i precyzyjnym strzałem głową pokonał bramkarza. Wystarczyło przez krótkie fragmenty zagrać trochę odważniej i momentalnie zaczęliśmy sprawiać problemy Bośniakom. Można jedynie zastanawiać się, na ile to efekt płomiennych słów wygłoszonych przez Pana Trenera Jerzego Brzęczka, a na ile samoczynne ogarnięcie się ze strony piłkarzy. Faktem jest jednak to, że byliśmy świadkami historii - wygraliśmy jakiś mecz w Lidze Narodów!

Autor

Mikołaj Krzywkowski

Krzywy94