Duński dynamit połknięty przez Trzy Lwy i jedenastu śmiałków! [OCENY]

Już za 4 dni rzucimy słynne "to ostatnia niedziela, dzisiaj się rozstaniemy...". Jednak na pożegnanie z EURO 2020 przyjdzie jeszcze czas, rozkoszujmy się emocjami po drugim meczu 1/2! Po dzisiejszym półfinale poznaliśmy pełen skład meczu, który zadecyduje o mistrzostwie Europy. Ku uciesze angielskich fanów, ich zawodnicy wyszli obronną ręką z tego starcia i to właśnie "Synowie Albionu" zameldowali się w wielkim finale. Niedziela, 21:00, czekamy!

Mecze Serie A, LaLiga oraz innych najlepszych lig pełnoletni widzowie mogą oglądać i obstawiać na stronie sponsora portalu, Betclic.pl. SPRAWDŹ TUTAJ! 

MATERIAŁY PROMOCYJNE PARTNERA | W grach hazardowych mogą uczestniczyć wyłącznie osoby, które ukończyły 18 lat. Udział w nielegalnych grach hazardowych jest przestępstwem. | Hazard może uzależniać. BEM to legalny bukmacher. Gra u nielegalnych grozi konsekwencjami prawnymi.

Ileż tu było nerwów, oczekiwania, obgryzionych paznokci, wygwizdywania i zdartych gardeł! Całe Wembley zdawało się oddychać jednym, wspólnym tchem, aby wspomóc swoich ulubieńców. Gorąca atmosfera tego spotkania przyniosła wiele emocji także postronnym widzom, a poziom piłkarski nacieszył oko niejednego wybrednego kibica. Ostatecznie to "Wyspiarze" zwyciężyli pomimo niesłychanych interwencji Kaspera Schmeichela.

BOHATER:

Kasper Schmeichel - golkiper drużyny przyjezdnej rozegrał bardzo dobre zawody. Już w pierwszej połowie miał za sobą dwie fantastyczne interwencje, dzięki którym "duński dynamit" nie zgubił lontu. Schmeichel sprawnie prowadził kolegów z formacji defensywnej, wiedział kiedy krzyknąć na nich, a kiedy do nich, na ogół był jednak spokojny i wprowadzał atmosferę pewności siebie wśród swoich boiskowych partnerów. Pomimo porażki zasłużył na specjalne wyróżnienie za swój występ.

WYRÓŻNIENIE:

Mikkel Damsgaard - nieprawdopodobny 21-latek z Sampdorii robił niemałą różnicę na murawie głośnego Wembley. Jego ruchy po lewej stronie boiska były przemyślane, nie wydatkował niepotrzebnie swoich zasobów energii. Umiejętnym pressingiem zmuszał brytyjskich defensorów do błędu, napierał także naprzód wspomagając kolegów. Jego luz i technika nie dawały Anglikom zbyt wielu możliwości do interwencji. Bramka, którą zdobył w pierwszej części spotkania była prawdopodobnie najpiękniejszą na tym turnieju, o ile nie w tym roku kalendarzowym w spośród wszystkich trafień z rzutów wolnych.

Harry Kane - kapitan przez duże "K". Harował dla zespołu za trzech. Schodził w głąb pola, pomagał w rozegraniu, naciskał na Vestergaarda i Kjaera, szukał dziur w duńskiej defensywie, a jego asysta drugiego stopnia przy bramce samobójczej Kjaera zasługuje na szczególne brawa. Jego zachowania znacząco ułatwiły grę Anglików w ofensywie, co przełożyło bezpośrednio na ilość dogodnych sytuacji strzeleckich. Kane do ostatnich minut był w stanie urwać się rywalom, wywalczyć faul, przesunąć ciężar gry w okolice pola karnego Schmeichela.

Jack Grealish - samo jego pojawienie się na murawie wniosło dużo w kontekście atmosfery. Podniesienie tempa rozgrywania akcji i waleczność gwiazdy Aston Villi dawała się Kjaerowi i kolegom we znaki. Anglik ledwie pokazał się w grze i od razu wywalczył faul, po którym do protokołu meczowego zapisana została żółta kartka dla Daniela Wassa.

Harry Maguire - szef formacji obronnej "Synów Albionu". Zawsze był w odpowiednim miejscu i o odpowiednim czasie, grał na wyprzedzenie, wygrywał wszystkie pojedynki główkowe, w jakich się znalazł. Asekurował wahadłowego bez zarzutu, wspomagał linię pomocy. Żółta kartka to prawdopodobnie wynik zbyt brytyjskiego stylu gry stopera Manchesteru United.

Raheem Sterling - niezwykle trudny do upilnowania prowokował błędy i nerwowość w szeregach rywali. Umiejętnie łamał linie, granie z klepki z jego udziałem było nad wyraz niebezpieczne. Wywalczył rzut karny, po którym Anglicy znaleźli się w finale. Pomijając czy było to nurkowanie czy też rzeczywisty faul - karny został przez niego wywalczony. Jego sprinty na pełnym zmęczeniu w drugiej połowie dogrywki musiały robić wrażenie.

ROZCZAROWANIE:

Jannik Vestergaard - rozegrał niezłe spotkanie, jednak wielbłąd w jego wykonaniu przy bramce na 1:1 był absolutnie niedopuszczalny. Biorąc pod uwagę zaufanie, jakim jest opatrzony. Mimo, iż to Simon Kjaer zaliczył trafienie samobójcze, to właśnie zawodnik Southampton był najmniej pewnym punktem spośród obrońców grających w czerwonych koszulkach.

Martin Braithwaite - momentami kręcił rywali, jednak były to krótkie chwile. Im dalej w las, tym Braithwaite bardziej beznadziejny. Gdy dopadło go zmęczenie stał się nieprawdopodobnie ospały, podejmował złe decyzje, tracił futbolówkę, miał problemy z jej przyjęciem. Jeden z najsłabszych zawodników formacji ofensywnej w całym meczu.

Autor

Jakub Stawski

average_jamess