OGIEŃ W FINALE EURO! BELLA ITALIA! [OCENY]

Wielki finał, zwieńczający jeden z najlepszych turniejów rangi mistrzowskiej XXI wieku został rozwiązany na korzyść reprezentacji Italii. Widowisko było przednie, a emocje zdawały się pęcznieć w gardle. Ostatecznie zakończyło się na rzutach karnych, które na Wembley wybrzmiewały niezwykle elektryzująco.

Mecze Serie A, LaLiga oraz innych najlepszych lig pełnoletni widzowie mogą oglądać i obstawiać na stronie sponsora portalu, Betclic.pl. SPRAWDŹ TUTAJ! 

MATERIAŁY PROMOCYJNE PARTNERA | W grach hazardowych mogą uczestniczyć wyłącznie osoby, które ukończyły 18 lat. Udział w nielegalnych grach hazardowych jest przestępstwem. | Hazard może uzależniać. BEM to legalny bukmacher. Gra u nielegalnych grozi konsekwencjami prawnymi.

Spotkanie finałowe wzbudzało niewiarygodne emocje, nie tylko z powodu rozstrzygnięcia tytułu mistrzowskiego. Wpływ na nie miały także kwestie stawiające Anglików w negatywnym świetle, w tym zachowanie ich kibiców czy kwestie dostępności stadionu dla kibiców w półfinałach i w ostatnim meczu turnieju. Sam mecz przebiegał w nad wyraz widowiskowy sposób, a zaangażowania zawodników obu drużyn nie sposób opisać słowami. Szybko zdobyte przez "Synów Albionu" trafienie ustawiło przebieg spotkania, jednak Włosi nie zrezygnowali z walki. Pomimo trudnego startu zdołali wyrównać, a co miało miejsce później - niech żałuje ten, kto nie oglądał!

BOHATER:

Gianluigi Donnarumma - bohater z krwi i gości. Na długości całego turnieju był pewnym punktem "Squadra Azzurra", a w finale udowodnił swoją wartość. Szczególnie warta uwagi jest kwestia konkursu jedenastek, która została przez niego absolutnie zdominowana. Wybronił dwa rzuty karne, trzeci trafił w słupek. Gdy Anglicy mieli wrażenie, iż uciekli spod topora za sprawą interwencji Pickforda przy strzale Jorginho, nadszedł wielki Donnarumma. Następca Buffona uciął ich marzenia o mistrzostwie broniąc uderzenie Bukayo Saki.

WYRÓŻNIENIE:

Luke Shaw - lewy defensor reprezentacji Anglii rozegrał nie tylko udany mecz, lecz także cały turniej. Jego trafienie z 2. minuty spotkania ustawiło poniekąd widowisko, stawiając Włochów w bardzo niewygodnym położeniu. Obok Leonardo Spinazzoli, który z powodu kontuzji ścięgna Achillesa nie zawitał tego wieczoru na murawie, był najlepszym lewym obrońcą EURO 2020. Jego siła i szybkość, w połączeniu z inteligencją taktyczną były nieocenioną siłą na lewej stronie boiska. "Synowie Albionu" bez Luke'a Shawa nie byliby równie efektywną drużyną. Zaliczył on ponadto najszybciej zdobytą bramkę w finale mistrzostw Europy w historii.

Federico Chiesa - prawdopodobnie najbardziej widowiskowy zawodnik ofensywny, który postawił stopę na murawie Wembley w finale. Trzy razy przeprowadził rajdy, które były blisko przyniesienia wymiernej korzyści, jaką jest bramka. Pewny przy piłce z fantastycznym dryblingiem i wielkimi płucami, taki był Federico Chiesa! 23-latek był tym, który ciągnął drużynę także w momentach, gdy było najciężej i nie szło, a to wielka zaleta i zasługa.

Harry Kane - napastnik "Kogutów" rozgrywał fantastyczne zawody, szczególnie w pierwszych 45 minutach. Cofał się on bliżej linii środkowej boiska przez co można mu było przypisać łatkę rozgrywającego. Technika użytkowa na najwyższym poziomie, do tego przegląd pola, siła fizyczna, pewność siebie. Takie połączenie skutkowało kilkukrotnymi problemami "Azzurrich" pod własnym polem karnym. Kane tworzył przestrzenie w ostatniej tercji boiska, co starał się wykorzystać między innymi Raheem Sterling.

Declan Rice - czołowy zawodnik środka pola w drużynie prowadzonej przez Garetha Southgate'a. Prawdziwy przywódca drugiej linii, który wielokrotnie holował futbolówkę pod pole karne Italii. Jego odbiory, opanowanie i technika użytkowa robiły różnicę i pozwalały jego kolegom na przyspieszenie akcji, co skutkowało tworzeniem przewagi w określonych sektorach boiska. Dodatkowo wchodził on w dryblingi dające bezpośrednią przewagę zespołowi Anglii.

Duet Giorgio Chiellini + Leonardo Bonucci - trudno wyróżnić ich osobno, bo te dwie ikony włoskiego fachu gry w destrukcji jadą na tandemie. Ich wspaniała współpraca przynosiła efekty przy zdecydowanej większości akcji Anglików. Ileż to razy zatrzymywali rajdy Sterlinga, Mounta czy dośrodkowania Trippiera. Absolutny top wśród duetów środkowych obrońców na tych mistrzostwach.

Jordan Pickford - golkiper faktycznych gospodarzy starcia finałowego popisał się szeregiem topowych interwencji. Dwukrotnie wyjmował uderzenie tak groźne, że zapewne większość widzów już widziała je w siatce. Laureat nagrody "Złotej Rękawicy" za serię pięciu spotkań z czystym kontem na mistrzostwach udowodnił, iż owe wyróżnienie nie zostało przydzielone mu z przypadku.

ROZCZAROWANIE:

Giovanni Di Lorenzo - wahadła drużyny "Squadra Azzurra" w tym meczu leżały. I kwiczały. Zarówno Emerson jak i Di Lorenzo nie zaprezentowali najwyższego, a nawet poprawnego poziomu, choć to Emerson popełniał znacznie mniej błędów i starał się zrobić różnicę w strefie ofensywnej. Natomiast 27-letni defensor Napoli nie był w stanie rozwinąć skrzydeł w ataku, a jego gra w destrukcji pozostawiała wiele do życzenia. To jego błąd krycia na Shaw'ie doprowadził do utraty bramki.

Ciro Immobile - napastnik reprezentujący na co dzień barwy Lazio zaliczył bardzo dobry występ w fazie grupowej, jednak jego udział w dalszym etapie turnieju był absolutnie bezbarwny. W finale nie było inaczej. Gdy tylko został zmieniony, gra Włochów stała się żywsza, bardziej nieprzewidywalna, a wprowadzony na murawę Berardi chociaż dawał o sobie znać defensywie rywali.

Autor

Jakub Stawski

average_jamess