Mundialowe oceny - brutalny koniec marzeń Polaków

Nie, nie, nie. Po prostu, do jasnej cholery, nie. Nie po to człowiek czekał tyle lat na ponowny występ Polski na Mistrzostwach Świata, żeby dostać powtórkę z rozrywki. Mam to "szczęście", że z poprzednich polskich mundiali pamiętam tylko ten u naszych zachodnich sąsiadów, dlatego trudno wyobrazić mi sobie, co czują osoby urodzone dziesięć, piętnaście lat wcześniej ode mnie. Wiem tylko jedno - jest to uczucie o wiele gorsze od mojego rozczarowania. W przeciwieństwie do chłopaków piszących artykuły stricte o Polakach, ja mam jeszcze do streszczenia dwa inne mecze, więc tutaj znajdziecie kilka plusów. Zapraszam do lektury.

Plusy:

Angielska robota

Udanie odgryźli się Angole Belgom. Wczoraj podopieczni Martineza popuścili lejce i sprawnie pogonili Tunezyjczyków, "pokazując, jak to się robi Anglikom". Odpowiedź była natychmiastowa - 5-0 po pierwszej połowie z tą samą Panamą, która w pierwszym meczu skapitulowała dopiero w drugiej części meczu? Tego dawno nie grali! Anglicy byli konkretni jak nigdy, korzystając z każdej nadającej się okazji. Żeby tego mało, po ich stronie stało też szczęście - wystarczy spojrzeć na szóstego gola, który padł po rykoszecie od... pięty Kane'a. Mecz o pierwsze miejsce w grupie G zapowiada się na najbardziej interesujące spotkanie ostatniej kolejki!

Tańcowały dwa Michały

Jeden duży i grający fizycznie, drugi mały i grający technicznie. Obaj momentami imponujący. Senegal nie byłby sobą, gdyby nie objął prowadzenie po jakiejś fartownej bramce - beneficjentem kolejnego błędu japońskiego bramkarza okazał się tym razem Sadio Mane. Gdy jednak jak zwykle pracowici reprezentanci Kraju Kwitnącej Wiśni wzięli się do roboty, pozostawało tylko wstać i pogratulować. Swój dzień konia miał Inui - nieskuteczny z Kolumbią, dziś z golem, asystą i poprzeczką po prawdopodobnie najpiękniejszej akcji meczu. A, co do tej asysty - senegalski golkiper również popracował nad obrazem widowiska, nie pozostając dłużny swojemu odpowiednikowi. Normalnie po takich błędach panowie wylądowaliby w innej rubryce, ale dzisiaj... no miejsca nie ma, no.

Wrócili

Tylko że nie ci, co trzeba. Jeśli ta Kolumbia zrobi w czwartek co należy, spokojnie może wyrównać osiągnięcie z 2014 roku, mimo posiadania gorszej reprezentacji niż wtedy. Świetnie zaprezentował się  dziś blok defensywny (choć nie było to zbyt trudne), szczelny środek pola bez problemu radził sobie z naszymi nielicznymi próbami wyjścia do ataku, a Falcao był po prostu niesamowity. To, ile pracy wykonuje na murawie, stawia go mimo tylko jednego gola w gronie najlepszych napastników tego turnieju. No i James, truskawka na torcie. Gdy ma on swój dzień, wygląda jak piłkarz godny miejsca w TOP5 Złotej Piłki. Dzisiaj to jeszcze nie było jego 100%. Czy osiągnie je jeszcze w Rosji? Szczerze mu tego życzę.

Minusy:

P jak porażka

Dziesięć minut. Przez tyle czasu mogło się wydawać, że coś w naszej reprezentacji zmieniło się na lepsze. Później dawaliśmy się spychać metr po metrze w kierunku własnego pola karnego. Zapowiadaną walkę na śmierć i życie widziałem właściwie tylko w przypadku Pazdana i Góralskiego, może jeszcze Bednarka. Nie sądzicie, że trzech to trochę za mało na ewidentnie zmotywowaną i żądną zwycięstwa czołową reprezentację Ameryki Południowej? Kolumbia to nie Litwa, przy której wystarczy włożyć 30%, by osiągnąć okazały wynik, o czym z czasem boleśnie się przekonaliśmy.

O jak obrona

Czwórką źle, trójką źle - to jak dobrze? W pierwszym meczu zadecydowały błędy indywidualne konkretnych elementów tejże formacji, dzisiaj jednak byliśmy po prostu kompletnie bezradni. Tam, gdzie teoretycznie powinni być wahadłowi, widać było tylko czysty tor dla Cuadrado i bocznych obrońców rywala. Środek obrony wyglądał za to najlepiej wtedy, kiedy piłka nie była w jego posiadaniu. Mnie zastanawia jednak, co się stało przed pierwszym golem dla Kolumbii, gdy Mina jakimś cudem był niekryty sześć metrów od bramki.

L jak lider

Robert Lewandowski. Nasza wolność wiodąca lud na barykady. Gwiazda, kapitan, influencer. Niestety, jeden z najgorszych zawodników dzisiaj na boisku. Piłkarz jak na polskie warunki wybitny, na czym żeruje prasa - Robert nigdy nie będzie jak Ronaldo, nie będzie sam wygrywać nam meczów, przez co na nim będzie skupiała się większa część hejtu. Wiedzącym to kibicom wystarczyłaby jednak czysta wola walki i determinacja. Czy dzisiaj widzieliście ją w Robercie? Odpowiedź pozostawiam Wam.

S jak styl

Nie owijajmy w bawełnę - nikt nie będzie po nas płakał. Przy nas Peru i Maroko to zupełnie inna liga, nawet jeśli strzeliliśmy od nich gola więcej (a podejrzewam, że i to się może jeszcze zmienić). Nie mamy prawa mieć pretensji, jeśli będą stawiać nas w jednej linii z Arabią Saudyjską i Panamą. Byliśmy tak samo słabi, tak samo upokorzeni, tak samo bezradni.

K jak klęska

Dramat. Katastrofa. Tragedia. Można to opisać na wiele słów, ale wszystkie wyrażają to samo. Polska reprezentacja miała przynieść nam chlubę, przypomnieć starszym kibicom Hiszpanię 1982, a efekt końcowy jest gorszy niż za Franza Smudy, co wydawało się niemal niemożliwe. Huk balonika prawie rozsadził mi bębenki w uszach, a kto za to odpowiada?

A jak anarchia

Ci sami, którzy teraz nakręcają burdel - media. Realiści domyślali się, jak ciężko możemy mieć w tej grupie - niestety, wśród tej grupy były tylko co bardziej obeznane jednostki, przypadkowo niepracujące ani w telewizjach, ani w poważnych gazetach i portalach. Teraz pozostaje nam tylko obserwować festiwal wytykania nieistniejących błędów oraz zrzucania win na innych. I nie, piłkarze nie są tu również bez winy - w końcu ciężko wziąć na siebie odpowiedzialności, dużo łatwiej wypłakać się dziennikarzom!

No, i jeszcze Panama

Czekaj czekaj... my dzisiaj nawet nie byliśmy najgorsi? No tak, przecież z pięcioma straconymi golami z sześciu strzałów podczas jednej połowy meczu nie da się handlować. Z tym, że to tylko Panama i tego spodziewali się i ci mniej rozgarnięci dziennikarze. Mimo wszystko, z Belgią było lepiej, o wiele lepiej. Za zdobycie gola i nieustanną walkę do końca przy wyniku 6-0 - gigantyczny szacun!

To tyle na dziś. Mundial, niestety, już nie będzie taki sam. Następne mecze będziemy oglądali z dużo mniejszym ładunkiem emocjonalnym. Trzeba mieć jednak nadzieję, że pozostałe spotkania (a jesteśmy już w połowie!) przyniosą nam wiele emocji na najwyższym poziomie. Fani futbolu, głowa do góry - Mistrzostwa Świata wrzucają wyższy bieg!

Autor

Jakub Pietruszewski

Kubsuuu