Good bye, Wayne! Po meczu Anglia vs USA

Reprezentacje, którym zostało tylko jedno spotkanie w fazie grupowej Ligi Narodów w czasie, gdy inni toczą boje o cenne punkty, wykorzystują ten czas na przegląd kadr. Jedną z nich jest zespół „Synów Albionu”. Czwarta drużyna tegorocznego mundialu rozgrywała na Wembley mecz towarzyski przeciwko Stanom Zjednoczonym.

Składy:

Anglia:

Pickford (46' McCarthy) – Alexander-Arnold, Keane, Dunk, Chilwell (58' Dier) – Delph, Winks (69' Loftus-Cheek) – Sancho, Alli (58' Henderson), Lingard (58' Rooney) – Wilson (79' Rashford)

USA:

Guzan – Yedlin, Miazga, Brooks, Villafana – Trapp (70' Acosta), McKennie (76' Lletget) – Pulisic, Green (62' Adams), Weah (76' Saief), Wood

O pierwszej połowie możemy powiedzieć, że się odbyła. I to w zasadzie tyle. W grze obu zespołów widzieliśmy bardzo mało konkretów. Anglicy od początku zdecydowanie ruszyli do ataków, lecz w większości akcji brakowało ostatniego podania, w efekcie czego piłka leciała w aut lub była wybijana przez amerykańskich stoperów. Nieco starszym kibicom zasiadającym tego dnia na murawie Wembley pewnie przymknęło się oko podczas tych 45 minut, a otworzyć się miało prawo zaledwie kilka razy. W 13. minucie pierwszy groźny strzał oddał Lingard, trafił jednak wprost w Guzana. W odpowiedzi ładna kombinacyjna akcja Yedlina z Pulisiciem niezakończona jednak strzałem. Gdy już skrzydłowemu Borussi Dortmund udało się oddać uderzenie po solowej akcji, Jordan Pickford stanął na wysokości zadania.

Niewykorzystane sytuacje lubią się mścić. Wspomniane wcześniej sam na sam zemściło się podwójnie. W 25. minucie po dwójkowej akcji Allego z Lingardem strzał ze skraju pola karnego oddał ten drugi. Wynik? Taki jak w wielu przypadkach, gdy pomocnik United uderza z dystansu, czyli piękny gol. Dwie minuty później premierowego gola w narodowych barwach dorzucił scouser Alexander-Arnold. Pierwszą asystę zaliczył młodziutki Sancho, który wyłożył piłkę do obrońcy Liverpoolu, a ten huknął ile sił w nogach w długi róg nie dając szans Guzanowi.

Wynik tego meczu był sprawą drugorzędną. Tak naprawdę to, co najważniejsze miało miejsce w 57. minucie spotkania. Swój ostatni występ w reprezentacji Anglii zaliczył jej najlepszy strzelec w historii – Wayne Rooney. Były napastnik Manchesteru United zmienił Dele Allego. Fakt pożegnania angielskiej legendy był w brytyjskich mediach szeroko komentowany. O opinię przed zbliżającą się przerwą na reprezentację poprosiłem również dziennikarza Przeglądu Sportowego, Michała Gutkę:

„Dziwi mnie reakcja niektórych kibiców, mediów czy obserwatorów angielskiej piłki. Rooney zagra tylko w towarzyskim meczu z USA, odbierze swoje honory i oficjalnie zamknie rozdział pt.: "kadra". Mnie ta nagonka szokuje. Owszem, Rooney niczego z kadrą nie wygrał, ale to samo możemy powiedzieć o każdy z reprezentantów Anglii w ostatnich 50 latach. Należy mu się jakieś pożegnanie, poza tym nikt nie zwołuje go z emerytury, tylko Rooneyowi dobrze idzie w MLS.

Jego kariera reprezentacyjna zasługuje na jakiś rodzaj podsumowania. Dopiero o Kane'ie w ostatnich latach możemy powiedzieć, że to talent na skalę Rooneya. Wiem, że miał tylko jeden świetny turniej. Wiem też, że strzelał głównie średniakom w eliminacjach, ale to nadal wielka postać.”

Od siebie dodam tylko, że uważam iż „Wazza” mógł wycisnąć ze swojej kariery zdecydowanie więcej, gdyby tylko chciało mu się chcieć. Nie jest tajemnicą, że w swoich najlepszych latach korzystał z życia, co nie mogło nie odbić się na jego formie fizycznej. Przez to odszedł na sportową emeryturę do USA znacznie wcześniej, a przecież jest w takim samym wieku co Cristiano Ronaldo. Rooney tego lata zdecydował się na odcinanie kuponów za Oceanem, Portugalczyk dzięki swojemu poświęceniu, setkom wyrzeczeń jest w stanie brylować formą w kolejnym wielkim klubie.

Wróćmy może jednak do grania w piłkę, bo zrobiło się nieco nostalgicznie. Gdyby tylko chociaż było o czym pisać, ale w końcu to mecz towarzyski, więc czego się spodziewaliśmy. Znacznie ciekawsze byłoby wymienienie jeszcze raz listy wszystkich osiągnięć Rooneya, ale chciałbym jednak w miarę szybko pójść spać, aby odespać cały tydzień wstawania o godzinie 6 rano. Koledzy Wayne’a starali się angażować go w grę jak tylko mogli, by ten zakończył przygodę z reprezentacją z bramką. Wyszły z tego dwa dość anemiczne strzały, które Guzan wyłapał bez problemów. Bez szans był z kolei przy strzale znajdującego się na zupełnym etapie reprezentacyjnej kariery niż Rooney Calluma Wilsona. Zawodnik Bournemouth wykorzystał dośrodkowanie Fabiana Delpha, zdobywając bramkę w swoim debiucie i ustalając wynik spotkania.

Ten mecz, jak to towarzyski, niewiele powiedział nam o formie Anglików. Stał pod hasłem „pożegnać legendę” i tylko to się dziś liczyło. Pozostaje tylko czekać na starcie z Chorwatami, którzy dziś w walce o utrzymanie się w Dywizji A mierzyli się z Hiszpanami. A Rooney’owi za wszystkie bramki dla „Synów Albionu” cała Anglia i fani z całego świata mówią „Dziękuję”. Choć nie jesteś święty, to jesteś legendą – Good bye, Wayne!

[Zobacz też: TAKI mecz jest tylko jeden! | VR180]

Autor

Piotr Adamus

It5M4nk0oT