To są właśnie te detale #9 Po co Dembele skoro jest wódka?

Zimno już na zewnątrz. Siedzę przy tym biurku, okno pół metra dalej... no dobra, może nie pół metra, ale jakieś 76,3 cm, co nie zmienia jednak faktu, że trochę od niego ciągnie. Kocyk jest niby położony pod szparką, w sensie tam od spodu, w sensie okna, ale no jednak zawsze coś tego chłodu wleci do pokoju. W końcu listopad, jesień, czas na depresję i tak dalej, jakieś samobójstwo, te sprawy. Fajnie było latem. Ciepło, bez deszczu, krótkie spodenki i dało się żyć. Ha, okienko transferowe było otwarte, piłkarze przechodzili z klubu do klubu, doniesienia, oficjalki, wyścigi o newsa. Fajnie było, fajnie. Swoją drogą do Barcelony przeszedł wtedy nijaki Ousmane Dembele, którego zastąpienie w Borussii Dortmund miało być kluczowym zadaniem ostatnich dni sierpnia. Pamiętacie, że ten typ tam grał? Bo ja nie.

Dembele zachował się bardzo nieładnie w stosunku do swojego byłego klubu, bo za pomocą swojego buntu wydymał go i to ostro. Łysy z Brazzers by się nie powstydził. Co prawda sam też sobie tym zaszkodził, bo wszyscy mają go teraz za debila, tępaka, chama i niesłownego gnojka, z ego dorównującym ego Neymara, którego zresztą Francuz miał zastąpić. Zrobił to? Nie. Zagrał se trzy mecze, dał asystę z jakimiś laciami, których w LaLiga pełno i doznał sobie kontuzji. Tak też można i papa do końca roku. Mimo tego katalońska ekipa radzi sobie bez niego wyśmienicie i choć wiele można zarzucić jej grze, to nie jest tego aż tyle, co w Realu Madryt, który traci już do niej 8 punktów. Neymar odszedł, zastępca w szpitalu, a i tak Królewscy nie potrafią nic zdziałać i są w ciemnej dupie, mimo że mamy dopiero listopad (chociaż popołudniami faktycznie jest już ciemno, ale wszystko jedno, pytam siebie, czym jest piękno). Nie liczę Valencii, bo i tak mało kto wierzy, że Nietoperze zajmą jedno z dwóch pierwszych miejsc, więc niech się cieszą chłopaki, póki mogą.

Ale to właściwie nieistotne, bo kogo to właściwie obchodzi? Może fanów Barcy, okej, ale na pewno nie fanów BVB, którzy zupełnie zapomnieli o kapryśnym Francuziku. Bierz bagietkę i wypierdalaj - myśleli. Tak bardzo srali w gacie o to, kto zastąpi rewelacyjnego Ousmana bin Ladena, co się stanie z ich drużyną, że znowu się rozpadną, znowu będzie walka o utrzymanie... a tu nie. Dembele who? Dortmund może ma teraz formę godną Pogoni Szczecin albo Benevento, ale wciąż jest w czubie tabeli po tym, jak w sezon wszedł z buta. I akurat trzeba powiedzieć, że ofensywa ich problemem nie jest, bo w tym sezonie gola nie strzelili tylko w bezbramkowym remisie na Freiburgu. A tak to zawsze coś wpadnie. Przyszedł na szybko Yarmolenko i mimo że zapieprzył mecz z Bayernem, bo miał 2-3 dobre sytuacje, z których co najmniej jedną powinien wykorzystać, to ogólnie jest pozytywnym aspektem drużyny na początku tego sezonu. Nie jest to żaden perspektywiczny młodzieżowiec, ale jako piłkarz na już, na teraz, spisuje się dobrze. Uniwersalny Maximilian Philipp zna niemieckie rejony, latał z towarem w wielu miejscach, więc z aklimatyzacją nie miał problemów i również zbiera pozytywne noty. Ale największym wygranym pozbycia się z Signal Iduna Park tej wszy jest na pewno Christian Pulisic.

Gościu jest rok młodszy od Dembele, w sensie, że ma w papierach 1998, a w Borussii jest od 2015 roku. W seniorach gra już właściwie trzeci sezon, ale dopiero drugi jako taki pełnoprawny członek pierwszej drużyny, a właściwie pierwszego składu. W golach i asystach piłkarzyk Barcelony go przebija, to trzeba mu oddać, ale jeśli chodzi o przydatność na boisku - bynajmniej. Nie wiem, co się stało z Pulisicem w wakacje, ale dojrzał piłkarsko jak dorodna papaja. Nie wiem, czy stracił dziewictwo, czy przestał wierzyć w Świętego Mikołaja, czy przestał spać z misiem, czy przestał wierzyć w mistrzostwo Anglii dla Arsenalu, ale rozwój jaki miał miejsce przez to lato to jakiś cud. Nagle dryblingi Amerykanina przestały być nieefektywnymi rajdami, będącymi jak szampan - niby szumi, ale bez oczekiwanego skutku. Zaczęły być bardziej jak wódka i krzywią mordę obrońcom rywali, którzy mają potem kaca, oglądając w domu, jak 19-latek nimi pokręcił. Widzisz Pulisica, krzywi ci mordę i już jesteś porobiony. Ba, czasem nawet musisz zbierać się z ziemi! Wreszcie do jego gry doszła efektywność, którą mogą potwierdzić statystyki z poprzedniego sezonu porównane z tymi uzbieranymi przez młodego w obecnych rozgrywkach Bundesligi. Via Whoscored, to są właśnie te detale:

• Strzały na mecz - kiedyś 1,1; teraz 1,8
• Kluczowe podania - kiedyś 0,9; teraz 1,2
• Dryblingi - kiedyś 1,9; teraz 3,5

Porównajmy go sobie z Dembele w ostatnim sezonie:

• Strzały na mecz - 1,7
• Kluczowe podania - 2
• Dryblingi - 3,2

Źle wypadł? Na pewno nie i chociaż jeszcze wiele można u niego poprawić, jak to u 19-latków bywa, to na tę chwilę Amerykanin orze jak pług na wiosnę. Kto ogląda BVB, wie, że jeśli po kimś spodziewać się szarpnięcia, przełamania, impulsu, to właśnie po Pulisicu, a mecz z Bayernem tylko to udowodnił. Mimo wysokiej porażki skrzydłowy dortmundczyków dostał od kickera notę 2, podobnie jak Ulreich, Hummels czy Robben. Nikt nie miał więcej i trzeba przyznać, że jest to ocena zasłużona, bo Christian jeździł z nimi jak z workiem ziemniaków. Skąd mi się te ziemniaki wzięły... A skumajcie sobie też jedną rzecz, która ostatnio mnie zaskoczyła. Chodzi o wartość na Transfermarkcie, która nie jest może najlepiej wyliczoną kwotą w historii kwot (przy Łukaszu Zwolińskim zapomnieli dopisać dwóch zer i teraz widnieje tam tylko 300 000 euro), ale jednak wiele mówi o obecnym rynku piłkarzy. W Borussii Dortmund Aubameyang jest wyceniany na 65 mln, Reus na 35 mln, Sokratis na 28 mln, Yarmolenko i Weigl na 25 mln, Schürrle, Götze, Philipp i Guerreiro na 20 mln... Wiecie ile dają Pulisicowi? 45 mln euro. 19-latkowi. Więcej niż Reusowi (to gra tam taki w ogóle?) i całej tej paczce. Jeszcze w czerwcu było to 18 mln, ale tak jak mówię, w wakacje coś się stało... Ciekawe Was ile ma Dembele? Proszę bardzo - 33 mln i więcej nigdy nie miał. To tylko pokazuje, słusznie zresztą, jakim ogromnym potencjałem dysponuje Pulisic i że niebezpodstawne są piania z zachwytu nad mającym chorwackie korzenie zawodnikiem, bo piano o nim już od samego początku i piać jeszcze będą.

Francuz oczywiście też ma potencjał, ale młodszy Amerykanin pokazuje, że żadna wielka gwiazda drużyny nie opuściła, bo jest w drużynie on. Drobny, niepozorny, wyglądający na skromnego, pracujący w pocie czoła i niemachający łapami na sędziów od samego przybycia na bundesligowe boiska. Jest w BVB od młodzieżówek, więc jest świadomy tego, kto go wyszkolił, kto zrobił z niego piłkarza i kto dał mu szansę. Zna ten klub. Echte Liebe - prawdziwa miłość. Takie wychowanie może przynieść tylko same pozytywy, bo jeśli 19-latek kiedyś odejdzie z Borussii, a jest to bardzo prawdopodobne, to tak samo prawdopodobne jest to, że nie zrobi tego w stylu francuskiego Neymarka. Pulisic wykorzystał okazję i naprawdę w Dortmundzie nikt już o Dembele nie pamięta. Mają tam sporo kłopotów, ale brak jakiejś kapryśnej sody nie jest jednym z nich. Niemcy z Signal Iduna Park nie są wcale tacy wyjątkowi i pokazują, że wszystkie problemy można rozwiązywać wódką.

Cholera, chyba nie taka miała być puenta tego tekstu...

Autor

Piotr Tubacki

P_Tub