"E-sport to patologia" i proszę się od Bońka odstosunkować

• Boniek powiedział, że e-sport to "świadectwo pewnej patologii", czym wywołał burzę na twitterze
• ataki na Bońka w większości były chybione jak karny Ramosa z pamiętnego meczu przeciwko Bayernowi
• co jest prawdziwym problemem i "czy e-sport jest sportem"?

Dzisiaj nie można mieć swojego zdania. Ewentualnie można, jak nie ma się dużych zasięgów i popularności, bo wtedy jest  to „szkodliwy wpływ na innych”, a w ogóle „jak ktoś o czymś nie ma pojęcia, to się nie powinien wypowiadać”. W takim układzie większość z nas powinna większość swojego czasu milczeć, bo tak już jest, że człowiek dyskutuje często o tematach, o których nie ma pojęcia.

Boniek napisał, że e-sport to pomimo swojej dochodowości jest świadectwem pewnej patologii, i że siedzenie godzinami przed komputerem to przegięcie.

Boguś bez jaj,e-sport to jest i będzie duża kasa,ale to także świadectwo pewnej patologii.Siedzieć godzinami i walić w joystick?

— Zbigniew Boniek (@BoniekZibi) 2 stycznia 2018

I jebło! Wszystkie mózgi tego globu, które “znają temat” i „wiedzą jak jest” zaczęły cisnąć, że przecież dziadek pojęcia nie ma co pisze, bo teraz się na dżojstikach nie gra, tylko na padach, a e-sportowcy chodzą na siłownie. Dobrą polewkę miałem z artykułu na spidersweb, gdzie jakiś młody ziomeczek rozłożył na czynniki pierwsze tweeta Bońka (bez kitu, 128 znaków rozłożone na części xD), by słusznie zauważyć, że:

• na dżojstikach już się nie gra (dobrze uchwycona merytoryka wypowiedzi Bońk;
• granie w gry wymaga stosowania taktyk i współdziałania (czyli przypieprzanie się do czegoś, czego tweet Bońka w ogóle nie negował);
• e-sport angażuje stado analityków, psychologów i managerów, i w zasadzie ma podobny skład, jak drużyny piłkarskie (znowu przypieprzanie się do czegoś, czego Boniek nie negował, czyli dyskusja z samym sobą).
• „siedzenie godzinami” dotyczy też pracy w biurze czy gry w szachy (czyli w gruncie rzeczy Boniek powiedział prawdę, ale nie wspomniał, że w biurze też się siedzi xD);
• jakiś e-sportowiec zaczyna dzień od wizyty na siłowni (dziwne, że podał akurat przykład wysportowanego e-sportowca, a nie jakiegoś zapuszczonego chłopaka, a przecież tacy też pojawiają się w e-sporci;
• zastępy ludzi dbają o sprawność całego ciała i dłoni e-sportowców (nie wiem co to ma do rzeczy, ale podzielił się tą informacją);
• e-sport nie jest patologią, bo zapełnia stadiony, jego gwiazdy są popularne i generują ogromne pieniądze (narkotyki też nie są patologią, bo przyciągają miliony osób, wielu mafiosów cieszy się popularnością, a o dochodowości chyba nie trzeba wspominać).

W skrócie – chłopaczek rozłożył tweet Bońka na czynniki pierwsze po to, by pogadać sam ze sobą i wysunąć argumenty, które przez Bońka nie zostały nawet poruszone, po czym widowiskowo je obalić. xD

Gratuluję. Wszystko w imię tego, że (cytuję) „powszechnie szanowana osoba wypowiada się w sposób kategoryczny i krzywdzący na tematy, które nie są jej bliskie i dobrze znane”, co jest dla autora skandalem. Mam jednak dla chłopaka dobrą radę, by nie dzielić ludzi na koszyki w stylu „popularny” (i nie może się wypowiadać) i „niepopularny” (i może się wypowiadać), bo to głupie. To już w ogóle lepiej się nie wypowiadajmy wszyscy, jak o czymś nie mamy pojęcia. A wtedy, skoro już stosujesz zasady przez siebie uznawane, to czym prędzej usuń swój tekst, bo nawet nie umiesz odnieść się do słów ukrytych pod postacią 128 znaków.

Boniek wyraził swoje zdanie - dla niego e-sport jest świadectwem patologii. Ma do tej opinii pełne prawo. Nie dlatego, że garstka e-sportowców jest w stanie z tego żyć na wysokim poziomie, a tysiące ludzi śledzą ich rozgrywki, a całość generuje milionowe przychody. To akurat świetne. Problemem jest fakt, że dzieciaki „siedzą godzinami waląc w dżojstik” w przekonaniu, że za chwilę wyciągnie po nich rękę e-sportowa drużyna i zapewni życie na odpowiednim poziomie.

I tutaj przychodzi rzeczywistość. Uzależniony od gier dzieciak (poczytajcie o uzależnieniu od komputerów itp., bo naprawdę warto poznać fakty, zanim się im zaprzeczy) jest kompletnie nieprzygotowany do życia, bo dzień bez napieprzania na kompie jest dla niego dniem straconym. Ile jest takich osób? Dziesiątki, jak nie setki tysięcy. Nie wiem jaki procent osób śledzących e-sport stanowią – zakładam, że mniejszość, ale nie można tego ignorować, bo są to rodzinne i ludzkie dramaty ogromnej grupy osób.

Piłka nożna oczywiście również może być traktowana jako „świadectwo pewnej patologii”, bo o ile raczej nikt od piłki nożnej się nie uzależni, o tyle wiele osób przesrało sobie życie licząc na karierę piłkarza, a rzeczywistość przyniosła srogie rozczarowanie. Pytanie brzmi których osób jest więcej – uzależnionych od gier no-life’ów nieprzygotowanych do życia społecznego, czy sportowców, którzy postawili wszystko na piłkę nożną, a w sporcie kariery nie zrobili i muszą szukać dla siebie miejsca w świecie.

Poza tym nawet poziom organizacyjny (choć stale idzie w górę, a przy najlepszych teamach to profesjonalizm w każdym calu) jest w dość opłakanym stanie. Przyglądałem się pobieżnie sytuacji teamów zakładanych przez różnych YouTuberów i co chwila pojawiały się jakieś dramy, ktoś odchodził, zamykano jakiś team itp. Tutaj jest ogromne pole do poprawy, bo obecnie nawet na wysokim poziomie w niektórych wypadkach śmierdzi to amatorką.

Najpopularniejszy e-sportowiec zabrał swój głos w całej dyskusji wrzucając tweeta o treści:

Panie Prezesie 20.000 tys tweetow to trochę stukania w ten telefon było , podchodzi pod lekką patologie

— paszaBiceps (@paszaBiceps) 2 stycznia 2018

Argument z cyklu “a u was biją Murzynów”, czyli próba zaprzeczenia zjawisku poprzez wskazanie argumentu konkretnie z dupy, bo zakładając 20 tysięcy tweetów przez 6 lat, to wychodzi jakieś 10 tweetów dziennie, a napisanie jednego to nie więcej, niż minuta… czyli 10 minut dziennie. Podkręćmy to nawet do godziny. Jak to się ma do kilku godzin spędzanych przed komputerem przez no-life’a?

Celowo używam tutaj prowokacyjnego tytułu no-life w odniesieniu do dzieciaków i osób pełnoletnich, które nie zarabiając na graniu w gry spędzają przy nich TYSIĄCE godzin rocznie. Czy zdajecie sobie sprawę, że tysiąc godzin spędzonych w rok przy grach komputerowych (czyli średnio niespełna 3 godziny dziennie), to ponad 41 pełnych dób! Czterdzieści jeden dób, w trakcie których nie trzeba spać, jeść, chodzić do kibla i w trakcie których jest się aktywnym umysłowo to czas, który pozwoliłby opanować wiele profesji w stopniu co najmniej zadowalającym. Czterdzieści jeden dób to czas, w którym można odmienić swoje życie na każdej płaszczyźnie, poczynając od materialnej, przez uczuciową na duchowej (jak ktoś ma taką potrzebę) kończąc. I to wszystko w ciągu roku… ale nie!

Kurwa, mame, ty nie rozumiesz, ja gram w gre, bo bende esportowcem i odrzutowcami mnie bendo na iwenty wozili. Wiesz ile esport piniendzy generuje teraz, stadiony zapełnia, popularniejsi som od piłkarzy epsortowcy i dlatego odwal się teraz, bo ja pracuje w zasadzie. I nie martw się mame, że mnie żadna dziewczyna nie chce – wszystkie te szlaufy bendo jeszcze błagały o moje uznanie. A teraz ić rób kolacje, a nie mi suszysz głowe, bo ty się na życiu nie znasz, w innych czasach byłaś wychowana.

I jakiś promil takich osób wyjdzie na swoje. Mam nadzieję, że nawet będą to jakieś procenty, ale to nadal dramat setek tysięcy osób (w skali świata co najmniej setek tysięcy), która spieprzy sobie życie. Więc kiedy Boniek mówi, że e-sport jest świadectwem pewnej patologii, to ja nie spinam o to dupy, bo dokładnie rozumiem, co może mieć na myśli. Uderza w bardzo istotny problem społeczny i zamiast wychwalać pod niebiosa e-sport skupmy się na problemie, który stworzył świat gier wideo.

Osobiście fanem e-sportu nie jestem, ale kibicuję, by rozwijał się jak najbardziej. Im więcej osób będzie w stanie znaleźć w tej branży zatrudnienie i się spełniać, tym lepiej. Szanuję esportowców i wiem ile pracy trzeba włożyć, by dojść na tak wysoki poziom. To piekielnie trudne, więc zasługują na szacunek, brawa dla nich. Zasługują na każdą zarobioną złotówkę. Granie w gry wcale nie musi być śmieszniejsze od kopania piłki – ot kolejna irracjonalna forma zabawy, jakich wiele na tym świecie. Każdy lubi coś innego i uszanujmy to.

Nie rozumiem też tego pieprzenia, że „e-sport, to nie sport”. Brawo Jasiu! Super dyskusja, skoro nawet sama nazwa wskazuje na różnice: e-sport, a nie sport. Ma w sobie elementy sportowe, a nawet dając szeroką definicję sportu jako takiego w pełni się w tę definicję wpisuje. Osobiście jednak nie lubię wkładania szachów, brydża, czy właśnie e-sportu do worka sportów razem z konkurencjami fizycznymi, bo nawet jeśli e-sportowcy dbają o kondycję (w większości) itp., to jednak nie ma to nic wspólnego z treningami fizycznymi, w jakich uczestniczą sportowcy zawodowi biorący udział w zawodach na najwyższym poziomie. I dlatego też mam nadzieję, że Igrzyska Olimpijskie na zawsze zarezerwowane będą dla tych dziedzin sportów, w których kondycja i sprawność fizyczna są najważniejsze.

To jest moje zdanie i mam prośbę do wszystkich chorych ludzi (których w społeczeństwie jest większość): zamiast pieprzyć, że nie mam racji (bardzo możliwe, że tak jest i nie neguję tego nawet przez sekundę), lepiej włączcie się do dyskusji. Boniek to zrobił – wrzucił prowokacyjny wpis, dzięki któremu dzisiaj spora część Internetu o e-sporcie dyskutuje. Dzięki temu poznajemy kolejne argumenty i punkty widzenia, poszerzamy swoją wiedzę, wyciągamy wnioski. Temu ma służyć dyskusja, więc zamiast odbierać sobie wzajemnie prawo do przekazywania poglądów dzielmy się własnymi. Jak człowiek jest mądry, to na pewno zmieni zdanie pod wpływem odpowiednich argumentów.

Autor

Maciek "DissBlaster" Krawczyk

DissBlaster