Drogi pamiętniku... #12 - Pograne

Drogi pamiętniku! Powinienem się teraz pokusić o krótki wpis, albo przykładem z okresu październik-listopad, wrócić do jaskini. Przykre jest to, że jednym meczem zaprzepaszczono całą pracę od początku stycznia do dziś. Najgorsze jest to, że o wczorajszych derbach  można powiedzieć, że Milan zdobył punkt, a Inter stracił dwa. Taka prawda. Dramat. W szczególności dlatego, że tym meczem Milaniści mogą sobie wybić z głowy Ligę Mistrzów w przyszłym sezonie. Bo nie chce mi się wierzyć, że Inter i Lazio odpalą tryb frajerstwa sprzed kilku tygodni i nagle dostaną małpiego rozumu.

Nie jestem smutny. W takiej sytuacji jedyną możliwą reakcją jest złość, którą można było przelewać przy ostatnich niepowodzeniach Milanu na sędziego Ericssona, czy na wyrachowanie Juventusu. Postawa piłkarzy Milanu z wczoraj pierwszy raz od Hellasu wywołała autentyczną irytację po meczu. Milaniści nie zasłużyli w tym meczu na nic więcej niż ten remis, który winni przyjąć z pocałowaniem ręki. Najgorszy mecz w 2018 roku? Zdecydowanie tak. O ile można było być dumnym z postawy zawodników w meczu z Juventusem (nawet pomimo porażki 3:1), o tyle po meczu z Interem można być mocno zażenowanym. Mecz, w którym Inter cały czas próbował szturmować bramkę Milanu i na szczęście był ktoś taki jak Alessio Romagnoli. Ofensywny kwartet Interu robił co mógł, ale głównie dzięki niemu to właśnie przypominało to walenie głową w mur. Milaniści byli od samego początku meczu jakby zagubieni i sprawiali wrażenie, że nie mają pomysłu na grę. Zwłaszcza, że zawodnicy Interu wyszli zdecydowanie bardziej nabuzowani w ten mecz i to właśnie oni kreowali sobie sytuacje.

Mecz był niesamowicie nudny. Może nie była to parodia piłki nożnej rodem z wiosny 2014/2015, ale nie dało się nawet emocjonować tym spotkaniem. No chyba, że dwie sytuacje, które mogły przynajmniej ucieszyć obydwie strony. Najpierw w pierwszej połowie gol Icardiego, ale ten znajdował się na minimalnym spalonym. Chwała systemowi VAR, bo gdyby nie wideo weryfikacja, to nadzialibyśmy się na niepotrzebne kontrowersje. W drugiej połowie była też sytuacja bramkowa. W przepiękny sposób z przewrotki strzelił Patrick Cutrone, ale tutaj spalony był widoczny z perspektywy ziemskiego satelity i nawet VAR był niepotrzebny. I to by było na tyle, jeżeli chodzi o ciekawe sytuacje tego meczu.

WRÓĆ! Były jeszcze dwie sytuacje. Po nich jedyne co mam do powiedzenia to. Mauro! Dziękuję! Śmiechem żartem to on właśnie takimi meczami pracuje na swój transfer do Realu. Następca Benzemy idealny. Akurat napastnik Realu nie musi strzelać  goli (pdk). A tak absolutnie poważnie, to Icardi zawalił dwie kilkuset procentowe sytuacje. On to po prostu musiał strzelić w tych sytuacjach. Na nasze szczęście mu się nie udało i to właśnie dzięki kapitanowi Nerazurrich Milan zdobywa w tym meczu punkt. Szkoda tylko, że ten punkt będzie miał naprawdę bardzo małą wartość w ostatecznym rozrachunku.

Piłkarze Milanu zagrali najżałośniejsze zawody za kadencji Gattuso od meczu z Hellasem Verona w grudniu. Nie przypominali oni niczym drużyny, która jeszcze w sobotę bardzo mocno utrudniła życie Juventusowi. I teraz czas na poszukiwanie winnych, tego żeby ich zjebać za taką postawę. Bo za taki występ, za to zaangażowanie to większość powinna dostać paralizatorem po jajach w nagrodę od Rino.

Giacomo Bonaventura męczy. Naprawdę męczy niesamowicie i pierwszy raz podczas jego pobytu w Mediolanie zaczął być denerwujący. Zawsze cechował się walecznością i tym, że to dzięki niemu gra miała ład i skład. Teraz tak wesoło niestety nie jest. Od miesiąca to co on wyczynia to jest jakiś kryminał. Może to jest kwestia przemęczenia, bo akurat on zapieprzał od samego początku sezonu jako jedyny i nie robił sobie przerw. Tak czy inaczej jego postawę w ostatnich meczach nawet La Gazetta dello Sport określa jako "Il peggiore" czyli "najgorszy". Nawet Kalinić nie dostaje aż tak słabych not, dlatego że wchodzi tylko z ławki. Swoją drogą potwierdza się kolejny raz, że jego wejście = na zero z przodu. Wczoraj na głowie miał piłkę meczową w ostatniej akcji Milanu, ale tym razem nie spudłował. Po prostu nie trafił w piłkę. Wracając do Jacka to znowu wyszła krótka ławka, bo skoro czwartym wyborem jest Montolivo, który grał za Biglię to znaczy, że jest źle. Ale w miejsce Jacka wszedł Locatelli. Ten sam, który na tle Łudogorca wyglądał mizernie, był jedyną nadzieją na ławce. Manu musi po prostu udać się na wypożyczenie, najlepiej na dwa lata. Wtedy będzie można jakkolwiek się wypowiadać.

Gennaro Gattuso właśnie podpisał kontrakt do 2021 roku z Milanem i będzie kolejnym trenerem, który przetrwa okres czerwiec-lipiec. Było to wiadomo nie od dziś, bo mówiło się o tym w momencie gdy drużyna w ciągu kilku dni przydołowała. Przykre to, ale jest to początek całej tej wędrówki. Widać w nim to, że uczy się tej taktyki coraz bardziej i niektóre rozwiązania są niwelowane bardzo krótką ławką, która jest wielką bolączką Milanu w tej fazie sezonu. Aczkolwiek niektóre jego zmiany można określić mianem niewytłumaczalnych. Moim (i nie tylko moim) zdaniem taki Andre Silva zrobiłby więcej niż Kalinić w tym meczu, a nie powąchał nawet murawy. Wiele rzeczy zostało jeszcze do poprawy, bo skoro przy wbrew pozorom średniej kadrze mieli tak długą serię bez porażki to nie jest przypadek. Powtórzę się, ale Rino ma jeszcze kilka ważnych cech przywódczych, a mianowicie takich, których nie nauczy nikogo żadna szkoła trenerska.

Czyli tak. W następnym sezonie prawdopodobnie Milan będzie grał w Lidze Europy i czas się z tym powoli godzić. Szkoda, bo praca wykonana w kilka ostatnich miesięcy niestety poszła się walić. A mówiłem, że takie mecze jak z Benevento czy Hellasem wyjdą bokiem. Kuźwa stracić w taki durny sposób 5 punktów to jest sztuka. Wiedziałem, że to będzie ta strata, która zadecyduje na koniec. Mimo tego nawet, że zostało 8 kolejek do końca nie da się wierzyć w to, że Inter i Lazio zaczną się potykać. To jest po prostu niemożliwe na dłuższą metę. Przykre też jest to, że w tej sytuacji trzeba będzie kogoś sprzedać i znowu przetasowywać kadrę. No cóż zobaczymy jak będzie. Wystarczy tylko robić swoje do końca, bo nic innego nie pozostało.

Autor

Janek Rusinek

JanRusinek7