Piłka zagraniczna - TOP 2018

Kiedy przychodzi już ten ostatni dzień – o numerze 365 lub 366 – przychodzi odpowiednia pora na wszelkie podsumowania. Na kilkanaście godzin przed wybiciem północy zajmiemy się wydarzeniami, które najbardziej zapadły nam w pamięć podczas ostatnich 12 miesięcy. Macie inne propozycje? Wszelkie sugestie kierujcie w komentarzach!

Śmietnik zamiast serca

Zaczynamy z grubej rury - wypowiedzią Gianluigiego Buffona po ćwierćfinale Ligi Mistrzów. Przypomnijmy okoliczności - po pierwszym meczu tej rywalizacji wydawało się, że wszystko jest już rozstrzygnięte. Real Madryt wygrał mecz w Turynie aż 3:0 i był o krok od awansu do czołowej czwórki Ligi Mistrzów. W 61. minucie rewanżowego meczu wszystko stanęło na głowie. Juve odrobiło straty i praktycznie wszyscy czekali na dogrywkę w tym pojedynku. Aż przyszedł doliczony czas gry - Mehdi Benatia faulował w polu karnym Lucasa Vazqueza i arbiter tego spotkania, Michael Oliver, podyktował jedenastkę dla Królewskich. Rozpętała się burza, w wyniku której z boiska został wykluczony wielokrotny reprezentant Włoch. Rzut karny pewnie wykorzystał Cristiano Ronaldo i zespół z Madrytu kontynuował swoją podróż po trzeci z rzędu Puchar Europy. Hit tamtego wieczora nadszedł w mixed zone, gdzie Buffon odpowiadał na pytania dziennikarzy i rozpoczął swój roast na angielskiego sędziego. Nie przedłużając, przed Wami - Gigi "Sędzia ma śmietnik zamiast serca" Buffon

Przewrotka Cristiano Ronaldo

Dwumecz Realu Madryt z Juventusem był zachwycający pod wieloma względami. Pierwszy mecz rozgrywany na Allianz Stadium zapamiętamy z jednej akcji, która w niezrozumiały sposób nie wygrała konkursu na bramkę roku - przewrotki Cristiano Ronaldo. O wielkości tej akcji niech świadczy reakcja kibiców zgromadzonych na stadionie - oklaskiwali Portugalczyka i to pomimo tego, że ich ulubieńcy przegrywali już 2:0! Przeżyjmy to jeszcze raz!

Przewrotka Garetha Bale’a

Bramki strzelone przez Real Madryt w tym roku prawdopodobnie popchnęły pewną firmę komputerową założoną w Kanadzie, by położyć duży nacisk na strzelanie bramek z dystansu oraz z powietrza. Zajmiemy się golem autorstwa Garetha Bale'a w finale LM rozgrywanym w Kijowie. Od tego meczu mija ponad pół roku, a ja nadal zastygam z zachwytu, gdy widzę bramkę Walijczyka. Były piłkarz Tottenhamu dawał nadzieję, że w końcu będzie pełnoprawnym liderem drużyny ze stolicy Hiszpanii. Na ten temat nie ma sensu się rozwodzić, więc zajmijmy się już golem 29-latka przeciwko Liverpoolowi. Który gol bardziej Wam przypadł do gustu - ten strzelony Juventusowi czy jednak wyżej cenicie trafienie finałowe?

Trzecia Liga Mistrzów Realu Madryt z rzędu

Pozostajemy nadal przy tematyce Ligi Mistrzów i Realu Madryt. Ostatnie lata pokazują, że ten związek wyrasta powoli na nierozerwalny. Wygrany finał 26 maja br. to był trzeci triumf z rzędu. Nikt nie może pochwalić się takim wyczynem w XXI wieku. Przez wiele lat problemem była obrona tytułu najlepszej drużyny klubowej na Starym Kontynencie, ale Zinedine Zidane i jego podopieczni mieli inne spojrzenie na tą sytuację.

Chelsea po raz drugi w erze Abramowicza nie kwalifikuje się do Ligi Mistrzów

By znaleźć "The Blues" w fazie grupowej drugich najważniejszych rozgrywek Europy, należy cofnąć się aż do sezonu 2002/2003, gdy te rozgrywki znane były jeszcze pod nazwą Puchar UEFA! Dla wielu z nas obecność Chelsea w Lidze Mistrzów jest jak Familiada w niedzielne popołudnie - no po prostu inaczej być nie może! Trwający sezon jest dopiero drugim od momentu objęcia władzy przez Romana Abramowicza, gdy Chelsea nie zdołała zakwalifikować się przynajmniej do fazy grupowej Ligi Mistrzów. W sezonie 2015/2016 zajęli odległe 10. miejsce i mogli w pełni skupić się na Premier League. Podopieczni Maurizio Sarriego mogą za to powtórzyć sezon 2012/13, gdy Chelsea świętowała wygraną w Lidze Europy. Czym się będą różniły oba sezony? A tym, że drużyna z Londynu tegoroczną podróż zaczyna od fazy grupowej Ligi Europy, a wtedy spędzili wyłącznie wiosnę na piłkarskim "zesłaniu". Do finału jest jeszcze daleka droga, ale reprezentant angielskiej piłki jest jednym z głównych faworytów do wygranej!

Każdy jara się Matthijsem de Ligtem i Frenkiem de Jongiem.

Mam dziwne hobby - lubię oglądać młodych piłkarzy w akcji! W tym roku wszyscy ekscytowaliśmy się Kylianem Mbappe (SŁUSZNIE!), ale nie zapominajmy o innych zawodnikach, którzy coraz mocniej wchodzą do dorosłej piłki. Holenderska piłka przeżywa renesans, a twarzami tych zmian są dwaj piłkarze Ajaksu Amsterdam - Matthijs de Ligt oraz Frenkie de Jong. Kapitan zespołu z Amsterdamu dopiero w przyszłym roku skończy dwadzieścia lat (Tak, tak rocznik 99'!!!), a środkowy pomocnik w tym roku skończył 21 lat. Nie ma cienia wątpliwości, że wspomniany duet da porządnie zarobić swojemu klubowi. Kolejka chętnych spokojnie mogłaby zapełnić Mur Chiński. 

Odpadnięcie Niemców w grupie na mundialu

Reprezentacja Niemiec podtrzymała niemiłą tradycję powstałą 8 lat temu. W 2010 roku fazę grupową nie przebrnęli Włosi, cztery lata ten "wyczyn" powtórzyli Hiszpanie, a tegoroczne lato było koszmarem dla naszych zachodnich sąsiadów. Tylko jeden wygrany mecz grupowy nie mógł stanowić przepustki do kolejnej rundy mundialu. Ta statystyka nie napawa optymizmem dla aktualnych mistrzów świata, o których lada moment wspomnimy.

Trzy dogrywki i srebrny medal Chorwatów

Bardzo często mówi się o jakieś drużynie, że "wygrała nasze serca". Reprezentacja Chorwacji zdecydowanie pasuje pod ten opis. Były rewelacyjni w trakcie mistrzostw świata. Zdobyli komplet punktów w grupie, która składała się z Argentyny, Nigerii oraz Islandii. Faza pucharowa w wykonaniu Luki Modricia i jego kumpli była jazdą bez trzymanki. Tylko finał zakończył się w regulaminowym czasie gry, a pozostałe mecze potrzebowały dogrywki do rozstrzygnięcia. By było jeszcze ciekawiej, Duńczycy oraz Rosjanie zostali pokonani dopiero po konkursach rzutów karnych. Na tytuł mistrzów świata było to jednak za mało...

Złoty medal Francji

Puchar Świata do swojego kraju przywiozła drużyna, która w fazie grupowej strzeliła zaledwie trzy gole i nikogo nie zachwyciła podczas tych 270 minut gry. Prawdziwym koncertem uraczyli nas dopiero po wyjściu z grupy. Spotkanie z Argentyną było jednym z najlepszych w całym turnieju (zwycięstwo 4:3). W finale tylko przez kilka minut dali nadzieję Chorwatom na osiągnięcie sukcesu, a potem wrzucili wyższy bieg i szybko odjechali rywalom. Antoine Griezmann, Paul Pogba i Kylian Mbappe dołączyli do panteonu gwiazd Trójkolorowych.

Przerwanie dominacji w plebiscycie Złotej Piłki

Myślisz "Złota Piłka", mówisz Cristiano Ronaldo bądź Leo Messi. W ostatnich latach sprawa tego trofeum rozstrzygała się pomiędzy tą dwójką piłkarzy. Dopiero w tym roku ktoś przełamał ten duopol. Ten ktoś nazywa się Luka Modrić. Przymykając oko na drugą połówkę roku, pomocnik Realu Madryt był wyraźnym kandydatem do zdobycia tej nagrody. Wygrana Liga Mistrzów oraz wicemistrzostwo świata zdecydowanie przybliżyły 33-latka do nagrody. W sześć lat od najgorszego transferu LaLiga do najlepszego piłkarza całego globu.  

Transfer Cristiano Ronaldo

Plotki transferowe związane z Ronaldo przeżywaliśmy już od lat: "Jestem smutny, dajcie mi podwyżkę, bo nikt mnie nie lubi" itp... Dzień po finale MŚ wybuchła jednak prawdziwa bomba - Juventus potwierdził zakontraktowanie 33-letniego Portugalczyka. Od tej pory nic nie jest takie samo...

Barcelona, która miała szansę na Invencibles, ale przegrała w 37. kolejce z Levante

Tylko cztery kluby w całej historii mogą dumnie mówić o sobie jako "Niepokonani". Pierwszy przypadek odnotowano 130 lat temu, gdy Preston North End zdobywał dublet. Kolejne przypadki to czasy nowożytne. Początek lat 90. to czasy świetności Milanu, który w latach 1991-1993 miał za sobą serię 58(!) meczów ligowych bez porażki. Bardzo blisko wyrównania tego osiągnięcia był Juventus pod wodzą Antonio Conte - zabrakło zaledwie 9 meczów! Wszyscy chyba pamiętamy sezon 2003/2004 i fenomenalny Arsenal prowadzony przez Arsene'a Wengera. Kanonierzy byli wówczas prawdziwą czołówką europejską. Liderami tamtej drużyny byli Sol Campbell, Patrick Vieira oraz Thierry Henry. Do tego zaszczytnego grona mogła dołączyć Duma Katalonii, która przewróciła się na przedostatniej przeszkodzie. Receptę na drużynę Ernesto Valverde znalazło Levante, które kończyło sezon w pobliżu strefy spadkowej. Drużyna z Walencji prowadziła już do przerwy 4:1, by ostatecznie wygrać spotkanie 5:4. 

Odejście Wengera z Arsenalu

Przez lata na stadionie Arsenalu wisiał baner: "Wenger Out", ale nikt nie wierzył w scenariusz mówiący o odejściu Francuza ze stanowiska trenera. Aż do poprzedniego sezonu... 20 kwietnia wszyscy żyliśmy ogłoszoną decyzją o zakończeniu małżeństwa Arsene'a Wengera z Arsenalem. W czerwonej części północnego Londynu rozpoczęliśmy nowy rozdział. 

Pierwszy mecz Manchesteru United z Arsenalem zarówno bez Wengera, jak i Fergusona od 1986 roku.

23 sierpnia 1986 roku - na ławkach trenerskich obu zespołów siedzą Ron Atkinson oraz George Graham. Wygraną Arsenalowi zapewnił Charlie Nicholas. W listopadzie tego samego roku, Czerwone Diabły przejął Sir Alex Ferguson. W 1986 roku urodzili się m.in.: Drake, Lady Gaga, Manuel Neuer oraz Sergio Ramos. Po 32 latach nastąpił moment, gdy na ławce trenerskiej zabrakło Szkota oraz Francuza. Ich miejsce zajęli Jose Mourinho oraz Unai Emery. Spotkanie zakończyło się remisem 2:2. 

Przegranie przez Napoli mistrzostwa Włoch

Wydawało się, że w tym roku ktoś zdoła zatrzymać Juve w drodze po mistrzostwo. Przełomem miało być zwycięstwo Napoli po bramce Kalidou Koulibaly'ego. Zadyszka pod koniec sezonu i zespół z Turynu mógł świętować siódme Scudetto z rzędu. Zespół z południa Włoch dołączył do Realu Madryt z 2010 roku i Manchesteru United z 2012 roku. Włosi zdobyli 91 punktów, Hiszpanie - 96 punktów, a Anglicy przegrali walkę o tytuł gorszym bilansem bramkowym.  

Roma w Lidze Mistrzów na wiosnę 2018 roku

Wszyscy pamiętają o Liverpoolu w kontekście poprzedniej edycji Ligi Mistrzów, ale trzeba pamiętać o postawie Romy. Kostas Manolas nadal stanowi koszmar dla Cules. Grek zapewnił swojej drużynie awans kosztem właśnie Barcelony. Czas pokazał, że czekał nas dość niespodziewany finalista - AS Roma bądź LFC. 

Przemiana Borussii Dortmund

Może dziwnie to brzmi w kontekście Borussii, ale oni naprawdę zaliczyli fenomenalną metamorfozę. Zeszły sezon kończyli na czwartym miejscu, co też jest dobrym wynikiem, ale o stracie do mistrzowskiego Bayernu szkoda wspominać, ale uczynię to z kronikarskiego obowiązku - monachijczycy mieli 29 pkt. przewagi! BVB po rundzie jesiennej obecnego sezonu ma już 42 punkty czyli brakuje zaledwie 13 punktów do wyrównania wyniku z całego, zeszłego sezonu. Progres jest zauważalny. Fenomenem jest postawa Paco Alcacera, który jest współliderem klasyfikacji strzelców Bundesligi i to w sytuacji, gdy nie jest pewniakiem do pierwszego składu.  

Reprezentacja Szwecji w piłce nożnej

Reprezentacja Trzech Koron znajduje się w tym rankingu dzięki swojej postawie w mistrzostwach. Szwedzi wyszli z grupy obok Meksyku i zatrzymali się dopiero na Anglikach. Trzeba wspominać o zespole, który przedwcześnie wysłał Niemców do domu. 

Wielki Czerczesow

Polacy znają warsztat Czerczesowa od kilku lat, gdy poprowadził Legię do dubletu. Szerokiej publiczności przedstawił się dopiero podczas mistrzostw organizowanych w jego ojczyźnie. Przygoda Rosjan na tym turnieju miała zakończyć się po wyjściu z grupy, ale Denis Czeryszew oraz Aleksandr Gołowin postarali się o przedłużenie istnienia swojej kadry na największej, piłkarskiej scenie świata. Warto również wspomnieć słowa selekcjonera Sbornej z niedawnego wywiadu, które są wielce zaskakujące!

Tytuły dla AEK, Young Boys, Lokomotiwu

W tym sezonie wielu mistrzów znaliśmy bardzo przedwcześnie i tytuły zdobywały drużyny, dla których jest to obowiązek. W kilku krajach nastąpiła jednak nieoczekiwana zmiana warty - Grecja, Szwajcaria oraz Rosja. Od sezonu 1993/1994 tytuł mistrzowski w Grecji dzieliły między sobą Olympiakos bądź Panathinaikos. We wspomnianym sezonie, mistrzostwo zdobył AEK Ateny czyli aktualny mistrz! Historia zatoczyła koło. W najbardziej neutralnym kraju świata sytuacja była minimalnie inna - FC Basel mógł pochwalić się ośmioma tytułami mistrzowskimi z rzędu. Serię przerwali dopiero Młodzi Chłopcy z Berna. W Rosji mistrzostwo zostało w stolicy kraju, ale korki od szampana nie wystrzeliły w obozie CSKA, a tym razem w Lokomotiwie. Dość istotnym elementem układanki był Maciej Rybus i to pomimo opuszczenia aż 1/3 rozgrywek.  

Loris Karius w finale Ligi Mistrzów

W przypadku byłego bramkarza Liverpoolu już dość było pastwienia się nad jego postawą i jego wypowiedziami pomeczowymi (uraz głowy itp.), gdy w znaczący sposób wspomógł swojego rywala. Za opis sytuacji posłuży przedstawiony GIF, który wyraża więcej niż tysiąc słów. 

Zidane odchodzi

Zinedine Zidane zawsze odchodzi na własnych zasadach. Tak było jako zawodnik i to samo powtórzył już w roli trenera. Stanowisko szkoleniowca Realu Madryt piastował przez 2,5 roku, które było pasmem sukcesów - 3 x Liga Mistrzów, 2 x Superpuchar Europy, 2 x KMŚ oraz jedno mistrzostwo i superpuchar Hiszpanii. To były tłuste lata dla Realu Madryt!

GRAZZIAS, ZIZOU!

Cyrk z meczem River Plate – Boca Juniors

To była najdłuższa rywalizacja w historii piłki w wydaniu południowoamerykańskim. Pierwszy mecz został przełożony z powodu warunków atmosferycznych, które nie pozwalały na rozegranie meczu. Jest to zrozumiałe, w końcu sami to przeżywaliśmy przy okazji starcia z Anglią kilka lat temu. Drugi mecz zdecydowanie przejdzie do historii. Na kilkanaście minut przed rozpoczęciem rewanżu, kibole River zaatakowali autokar wiozący piłkarzy Boca Juniors. Najbardziej absurdalne w tym wszystkim jest to, że władze związku nakazywały rozegranie meczu w pierwotnym terminie. Było to absurdalne z powodu stanu zdrowia piłkarzy - kilku zostało zaatakowanych gazem pieprzowym, a kapitan Boca, Pablo Perez, został ranny w oko. Ktoś w końcu poszedł po rozum do głowy i odwołał to spotkanie. Decyzja podjęta następnego dnia wpasowała się w opary absurdu - mecz został ponownie przełożony, ale tym razem na dobre! Na rozegranie rewanżu musieliśmy czekać blisko miesiąc, a obiektem finału został Estadio Santiago Bernabeu. O wydarzeniach przed Superclasico najlepiej opowiada Copa90, piłkarski kanał na YouTube. Odsyłam Was do reportażu z samego centrum zdarzeń!

Prezes PAOK z giwerą

Na naszym portalu było głośno o PAOK-u i w dużej mierze była to moja zasługa. Wszystko to efekt mojego wakacyjnego wyjazdu do Salonik i obejrzenie meczu tej drużyny podczas eliminacji do Ligi Mistrzów. Znajdziecie relację z tego meczu na stronie (Link dla zainteresowanych - https://footroll.pl/wywiady-i-felietony/6216,footroll-w-terenie-1-paok), ale to co nas interesuje wydarzyło się dużo wcześniej. W marcu tego roku najgłośniej było o Ivanie Savvidisie, właścicielu klubu. 59-latek wtargnął na boisko w towarzystwie ochroniarzy oraz mając spluwę w kaburze. W ten sposób chciał wyrazić niezadowolenie z podjętej przez sędziego decyzji. Władze ligi nie miały wyjścia - odjęły punkty PAOK-owi, które pozwalały zespołowi wierzyć w wygranie ligi. 

Jesienny kryzys Bayernu i jazda po Kovacu (Lisa Mueller itd.)

Jesień tego roku była dość dziwna dla hegemonów europejskiej piłki. O Bayernie, Manchesterze United i Realu Madryt mówiono wyłącznie najgorzej. Prześcigano się kto pierwszy straci swoją posadę - Niko Kovać, Jose Mourinho czy Julen Laptopkolegi Lopetegui. Skupię się wyłącznie na zespole z Bawarii. W pewnym momencie wydawało się, że Bayern Monachium zmieni swoją profesję na straż pożarną - pożar gonił pożar. Obowiązkiem jest wdrożenie planu awaryjnego, bo strata do lidera wynosi 6 punktów. A wszystko rozsypało się jak domek z kart już latem, gdy było wiadome pożegnanie Juppa Heynckesa. Następcą został Niko Kovać, który osiągał bardzo dobre wyniki w Eintrachcie Frankfurt. Trwający sezon pokazuje jednak, że Bayern to raczej za wysokie progi dla tak niedoświadczonego trenera i nie każdy jest Pepem Guardiolą czy Zinedinem Zidanem. O tym jak źle dzieje się w królestwie bawarskim, niech świadczą słowa Lisy Mueller czyli żony Thomasa Muellera, jakby nie patrzeć jednego z liderów Bayernu.

Ta sytuacja pokazuje, jak istotną rolę stanowią media społecznościowe i nie warto tego kwestionować.  

Śmierć Davide Astoriego

Na sam koniec smutne wspomnienie. Był 4 marca, Fiorentina miała przygotowywać się do starcia z Udinese. Wszystko zeszło na dalszy plan, gdy dotarła do nas ta smutna informacja. W wieku 31 lat zmarł Davide Astori, kapitan Violi. Pozwolę sobie zacytować kroki podjęte po tym wstrząsającym zdarzeniu (za Wikipedią): 

Decyzją władz ligi wszystkie mecze Serie A i Serie B mające odbyć się tamtego dnia zostały odwołane, a najbliższe spotkania Ligi Mistrzów, Ligi Europy oraz ligi włoskiej poprzedziła minuta ciszy.

Uroczystości pogrzebowe odbyły się 8 marca 2018 w Bazylice Santa Croce we Florencji. Po ich zakończeniu, piłkarz został pochowany na cmentarzu w swoim rodzinnym mieście, San Pellegrino Terme. W ceremonii wzięło udział kilkanaście tysięcy osób.

Od tego momentu już nikt nie zagra z 13-tką na plecach - taką decyzję podjęli włodarze Fiorentiny. Requiescat in pace, Davide!

Ten rok obfitował w wiele niezapomnianych momentów i sytuacji. Obyśmy mieli co opowiadać o nadchodzącym 2019 roku. Czego życzę Wam i sobie! Do siego roku!  

Autor

Mikołaj Krzywkowski

Krzywy94